Mahalle Klasiği| TAMAMLANDI
~~
"En kötüsü de ne biliyor musun? Ben bu sözleri hak edecek hiçbir şey yapmadım. YA BEN HAYATIM BOYUNCA BİR TEK SENİ SEVDİM. SANA OLAN SEVGİMDEN SANKİ BAŞKA BİRİ İLE KONUŞSAM SANA VE KENDİME İHANET GİBİ GÖRDÜM. AMA ŞİMD...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~
2 Ay Sonra
Acı çekerek evin kapısını açtığım da kendimi yere atmama az kalmıştı. O kadar tatilin sonunda hastanede ki hızlı tempo bana fazlaca ağır gelmişti.
Düğünün üstünden tam 2 ay geçmişti ve biz balayından döner dönmez işlerimize geri dönmüştük. Evlilik tahmin ettiğim gibi değildi, her gün annemlerle görüşüyorduk bazen akşam yemeklerini topluca yiyorduk. Berkan ile ise harika gidiyordu her şey.
Girişte biraz soluklanıp üstümde ki kot ceketimi ve çantamı vestiyere astım. İlk önce odama geçip rahat kıyafetler giyindikten sonra banyoda elimi yüzümü yıkayıp geri aşağı indim. Birazdan Berkan gelirdi ve benim yemek hazırlamam gerekiyordu.
Menemen vakasından sonra Berkan daha çok temizlik yaparken ben yemek yapıyordum. Kollarımı sıvayıp buzluktan tavuk göğsü çıkartıp tezgahın üstüne koydum. Bir tencereye su koyup ocağa koydum. Makarnayı da alıp tezgahın üstüne bıraktım. Salata yapmaya başlayacağım zaman zilin çalması ile kaşlarımı çattım. Berkan'ın gelmesine daha vardı. Ellerimi kurulayıp kapıya gittim ve dürbününden baktığım da annemin olduğunu görünce fazla bekletmeden kapıyı açtım. " Hoş geldin annem. Gel buyur." Dediğim de ayakkabılarını çıkartıp içeri girdi. "Hoş bulduk kuzum. Müsaitsiniz değil mi? Öyle habersiz geldim." Dediğin de kafamı sağa sola salladım.
"Yok yok bende daha yeni geldim. Berkan'da yok zaten." Dediğim de rahatlamış ve üstünü çıkartıp mutfağa, peşime gelmişti. "Hayırdır?" Deyip elimde ki sebzeleri yıkamaya başladım.
"Hayır hayır. Dün abin yemekte öyle bir şey söyledi ki hâlâ etkisinden çıkamadım." Dediğin de kaşlarımı çattım. "Ne dedi ki?"
"Yarın akşam bizi kız arkadaşı ile tanıştıracakmış." Dediğin de gözlerimi sonuna kadar açtım.
"Yok artık. Ciddi misin? Anne bunlar beni dışladılar mı hiçbir şeyden haberim yok benim." Dediğim de gözlerini devirdi.
"Salak kızım sen onu benim külahıma anlat. Söyle bakalım kimmiş bu kız. Abinin ağzını bıçak açmıyor."
"Anne ben nereden bileyim?" Çarpılmasam iyidir.
"Sen bak bakayım benim gözlerime." Dediğin de dikkatlice baktım.
"Kızım salaktın evlenince daha da salak olmuşsun." Diyen anneme kırgınca baktım.
"Anne niye öyle diyorsun ya? Kalbim kırıldı. Hiçbir şey anlatmayacağım sana."
"Aha bildiğini biliyordum. Ya şimdi anlatırsın yada anne terliği yersin. Tercihin?" Dediğin de derin bir nefes alıp elimde ki malzemeleri tezgaha koydum ve anneme doğru dönüp sandalyelerin birine oturdum.
