Mahalle Klasiği| TAMAMLANDI
~~
"En kötüsü de ne biliyor musun? Ben bu sözleri hak edecek hiçbir şey yapmadım. YA BEN HAYATIM BOYUNCA BİR TEK SENİ SEVDİM. SANA OLAN SEVGİMDEN SANKİ BAŞKA BİRİ İLE KONUŞSAM SANA VE KENDİME İHANET GİBİ GÖRDÜM. AMA ŞİMD...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~
"Bak kız bu da güzelmiş."
"Ya anne niye anlamıyorsun? Ben dantel is-te-mi-yo-rum." Diyerek sabahtan beri bana dantel örneği gösteren anneme yine ve yine istemediğimi tane tane anlattım.
Ama kadında tık yok.
Yeni gelin dantelsiz olmazmış!
"Bana bak Maze. Beni deli etme. O halangil geldiğin de demeyecekler mi? A bu kıza hiç dantel örmediniz mi? Diye." Dediğin de gözlerimi devirdim.
"He anne insanların işi gücü yok benim dantelsiz olup olmamama bakacaklar." Dediğim de yüzünü buruşturup "Sen ne anlarsın cahil." Deyip önüne döndü.
Sinirle derin bir nefes alıp önümde ki diziye döndüm. Ben ona dalmışken kapının çalınması ile annem ayağa kalkıp kapıya gitti. Koridordan gelen sesler yavaş yavaş buraya yaklaşırken odanın önünde beliren Setenay abla, Denef, Selen ve Çiçek gülümseyerek yanıma geldiler.
"Naber gelin hanım?" Diyen Denef'e şirince bakıp "İyiyim görümceciğim." Dedim. Hepsine "Hoş geldiniz." Dediğim de yine hepsi hep bir ağızdan "Hoş bulduk." Deyip koltuklara çöktüler.
Cidden çöktüler. Koltuktan bir ara acı bir ses geldi!
"Ağrın var mı?" Diyen Selen'e dönüp konuşmaya başladım.
"Yok ya geçti birkaç gündür." Dediğim de kafasını olumlu anlamda salladı.
"Aslında gelmeniz iyi oldu. Bende sizinle konuşacaktım. Sizde bir şeyler var. Dökülün bakayım!" Dediğim de hepsi aynı anda gözleri kaçırmış ve mırıldanmaya başlamışlardı.
"Bakın benden kurtulamazsınız. Anlatın işte." Dediğim de Çiçek derin bir nefes alarak konuşmaya başladı.
"Biz İlker ile sevgiliyiz." Dediğinde hep bir ağızdan "Oha!" Dedik. Utançla kafasını eğerken anlatmaya devam etti.
"Aslında buraya ilk taşındığımızdan beri sürekli konuşuyorduk. Hep bana yardımcı oluyordu. Sonra işte senin hasta olduğunu öğrenince sahile gitmiş bende onun peşinden gittiğim de işte sevgili olduk." Diye sözlerini bitirdiğin de kocaman gülümsedim. Çünkü gerçekten çok yakışıyorlardı.
"Ay yeni gelinimiz." Diyerek Setenay ablanın Çiçeğ'e sarılması ile hepimiz kahkaha attık.
Bir kere gelininiz benim! Elti savaşları başlattırmayın bana!
