အမြွှာရှာပုံ​တော်မှ အစချီ... | အႁမႊာရွာပုံ​ေတာ္မွ အစခ်ီ...

Ending

Unicode...

"မိုးအံ့ ​ဟင်း​တွေချက်​နေတာလား...​ဈေးထွက်ဖို့မပြင်​သေးဘူးလား"

"ဘာလို့ထွက်ရမှာလဲ ကိုကိုသာမိုးရဲ့...ဒီ​နေ့ ကိုကိုသာမိုးနဲ့လက်ထပ်ရမှာကို"

မိုးအံ့က ကြည်လင်ရွှန်းပ​သောမျက်ဝန်းအစုံဖြင့် သာမိုးဈာန်ကိုကြည့်​​နေသည်။ သာမိုးဈာန်မှာ မိုးအံ့စကား​ကြောင့် အနည်းငယ်​တွေ​ဝေသွားသလို။

မိုးအံ့လည်း ကြက်သားဟင်ချက်​နေရင်းမှ ကိုကိုသာမိုးကိုဆက်​​ပြော​လေသည်။

"မအံ့ဩပါနဲ့...ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်မဟုတ်ပါဘူး...ကျွန်​တော် လက်ထပ်စာချုပ်ပြင်ထားတယ်...တကယ်​တော့ လက်ထပ်စာချုပ်ဆိုတာထက် ကတိကဝတ်ပြုတဲ့သ​ဘောပါ...အရင်ဆုံးရွာဦး​ကျောင်းမှာ ဆွမ်းကပ်မယ်...ပြန်လာရင် လက်မှတ်ထိုးမယ်...ပြီးရင်ကိုကိုသာမိုးနဲ့နှစ်​ယောက်တည်း ​ရွှေစည်းခုံသွားမယ်...ပြန်လာရင် ​ဒေါ်​ဒေါ့်ကို ကန်​တော့မယ်...ပြီးရင် ကိုကိုသာမိုးနဲ့..."

မိုးအံ့ကသံရှည်ဆွဲပြီး​နောက် စကားကိုရပ်တန့်လိုက်သည်။ သာမိုးဈာန် ငြိမ်သက်စွာနား​ထောင်​နေရင်းမှ ​နောက်ဆုံးနားတွင် ကြက်သီးများထလာပြီး ခန္ဓာကိုယ်တုန်သွားသည်။

"မိုးအံ့ ဘာ​တွေ​လျှောက်​​ပြောမှန်းမသိပါဘူး...ဒါဆိုလည်း ကျုပ်ကူလုပ်မယ်...စကားမများဘဲ မြန်မြန်ပြီး​အောင်ချက်​တော့"

မိုးအံ့က သ​ဘောကျစွာရယ်လျက် ဒယ်အိုးကိုဆက်​မွှေ​နေလိုက်သည်။

ထမင်း၊ဟင်းချက်ပြုတ်ပြီး​သော် လည်ကတုံးကိုယ်စီ၊ ​ယောပုဆိုးကိုယ်စီနှင့် ဆွမ်းချိုင့်ဆွဲလျက် ရွာဦး​ကျောင်းဆီသို့ ဦးတည်ခဲ့ကြသည်။

ရွာဦး​ကျောင်းတွင် ​​နှစ်​ယောက်အတူတူ ဘဘုန်းအား ဦးချပြီး​​နောက် ဘဘုန်းက​မေးမြန်း​လေသည်။

"​​ဟောဒီက ရန်ကုန်သားနဲ့ သာမိုးဈာန်တို့က အတူတူဆွမ်းကပ်တယ်ဆို​တော့ ဘာအထိမ်းအမှတ်များရှိလို့လဲကွဲ့"

မိုးအံ့ကိုကိုနှင့်သာမိုးဈာန်တို့ တစ်​ယောက်မျက်နှာတစ်​ယောက်ကြည့်ပြီး ပြုံးပြကြသည်။ ထို့​နောက်မိုးအံ့က ဘဘုန်းဘက်သို့လှည့်ကာ...