𝐁𝐫𝐨𝐭𝐡𝐞𝐫𝐬

My first one

وقتی رسیدن تهیونگ آدرس خونه مرد رو ازش‌گرفت و پیاده شدن.

-واااااااای دیزنییییی لنددددد

دستس رو دور بازوی تهیونگ حلقه کرد و عین بچه های دوساله خوشحالی میکرد.

-خیلی خب اول بریم بازدید یا بریم غذا بخوریم?

-گرسنت نیست؟

-نه اول بریم بازی کنیممممم غذاااا چیه

جونگکوک با ذوق زیادی که داشت تقریبا جیغ زد.

-اومم خب اول بریم فانتزی لند.

-فانتزی لند؟

-آره دیگه اونجا یجورایی  برای پریا وشخصیتای کارتونیه.انمیشینای دیزنی لند و اینا دیگه...

-اهاا پس بدو بریم بدووووو دلم میخواااد میکی موس رو ببینمممم.

-کافی بود به آینه نگاه کنی.

تهیونگ گعت و از خنده داشت منفجر میشد.خوب بلد بود جونگکوک رو چطور اذیت کنه.

-ای بابا من فکر کردم همین که به تو نگاه کنم کافیه.حیف شد پس

جونگکوک هم کم نیاورد و جواب تهیونگ رو داد که تهیونگ دست از خنده برداشت و پوکر بهش نگاه کرد.جونگکوک هم بلد بود چجوری اذیتای تهیونگ رو تلافی کنه.
بعد دست تهیونگ رو گرفت و با عجله دنبال خودش کشوند و بعد از دادن بلیط وارد دیزنی لند شدن.

-صبر کن بستنی بخریم کوک.

-خیلی خب برای من شکلاتی بخر من برم اینجارو نگاه کنم.

-صبر کن کوک اینجا شلوغه ممکنه گم بشی

-یاااا گم نمیشممم صد هزار بار گفتم بچه نیسم

-خیلی خب مراقب باش

تهیونگ سمت ون بستنی فروشی رفت که طرح فانتزی و صورتی داشت و مرد میانسالی داخلش بود که پیشبندی سفید با کلاهی سفید داشت و بچه ها یا والدینشون بستنی میداد. دوتا بستنی گرفت یکی شکلاتی و یکی وانیلی.طعم بستنی وانیلی رو به هر طعم بستنی دیگه ای ترجیح میداد.
سمتی که جونگککوک گفته بود اونجا میره رفت اما اون رو ندید.دلشوره و اضطراب شدیدی به وجودش رخنه کرد.نباید جونگکوک رو به حال خودش ول میکرد.اینور اونور رو نگاه کرد اما جونگکوک رو ندید.هنوز نیومده باید همچین اتفاق مزخرفی میوفتاد و این اصلا خوب نبود.همینطور که در حال گشتن بود جونگکوک از پشت تابلویی در حال دید زدنش و بود و میخندید.تهیونگ درست مثل مادری که بچش رو گم میکنه دنبال کوک میگشت و رنگش پریده بود و از بقیه میپرسید که پسری با مشخصات کوک رو ندیدن.از بدجنسی خودش حسابی لذت میبرد اما دلش برای تهیونگ سوخت از پشت تابلو بیرون اومد و آروم پشت تهیونگ رفت.

-بومممممم

تهیونگ عین برق گرفته ها از جا پرید و یکی از بستنی ها از دستش افتاد.