Loving Her Pure

Chapter 26

KAYE

I OPENED my eyes when I finally feel the plane landed while the pilot spoke for us to be ready. I sigh and look down at the clouds. It was a bright day.. well of course, because if it isn't then we're not supposed to be in a plane, duh.

I took my phone at see what's the chika for today. I frowned when I read some of the trending tweets.

@merie_merryChristmax__

Guys! Someone bought the most popular company on the country?! #RX_entertainment. Like how? Damn, that person is rich. Haha! Can't wait! <3

#the_new_owner_of_rxentertainment.
#excited!

"Merie, huh?" Is she the Merie who used to bully me at first year college? I shook my head. "Ma'am, nandito na po tayo." My guard said so I put my cellphone at my pocket.

"Welcome back, ma'am." My maid greeted me when I stepped on the ground from the plane. Inilibot ko ang paningin sa buong paligid. "Are you sure this is already Philippines?" I turned my gaze to her at itinanggal ang shades. "Y-yes po, ma'am." Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa at taas noong nilampasan siya.

"Tell my guard to take my language, I'll wait at the car." Tumango siya. It's been already 4 years at madami na ang nagbago sa bansang pinanlakihan ko. I stayed at the States after what happened and continue my study on that country.

When I graduated at college agad akong pumasok sa business since my parents finally handed me their job. Honestly, this is not my dream when they passed the way, parang nagbago ang lahat nang plano ko sa buhay kaya sumunod ako sa yapak nila.

I want to make them proud so, pinalago ko ang natirang pera ng mga magulang ko and at the age of 23 walang ka hirap hirap na ginawa ko 'yon. Now, I'm a successful business woman. Hindi naman ako nahihirapan dahil noong bata ako ay tinuturuan na ako ni dad.

Napatingin ako sa langit at nakaramdam nang lungkot dahil naalala ko ang mga magulang ko. Hope they're fine though.

"Hello?" Iritado kong sinagot ang tawag noong naka-upo ako sa loob ng kotse. "Hi ma'am good morning, u-uhh.. pupunta ka ba sa bagong kompanya na ibinili mo ngayon?" I stop when my secretary asked me and think a second. "Yes, so inform the people there."

Then I hang up but seconds pass someone called me again. "Trops!" Bumungad ang malakas at baritong boses ni Tonia. Ngumiti ako ng kaunti,  kahit ganito siya kaingay inaamin kong namimis ko din si Antonia. "Hm?" Sumandal ako sa upuan ng kotse habang tumatanaw sa labas.

"Kumusta? Baka naman may pasalubong ka, woi!" Ramdam ko ang kaniyang pag-ngiti niya na kahit hindi ko siya nakita. "Wala ako sa mood." Nakabusangot kong saad. "Tsk, edi 'wag." Bigla na lamang niya akong pinatayan ng tawag kaya napataas ako ng kilay.

Ang akala ko ay hindi na niya ako kakausapin kaya akma kong ibaba ang cellphone ko nang mag text siya.

tonton: joke lang hehe. napatay ko, tumakbo lang kasi ako sa cr. jumejebs. punta ka sa bahay pinaghandaan ka ni mama. ingat ka trops.

susi: okay but wait may pupuntahan pa ako. Importante.

Ibinulsa ko na lamang 'yon at bumuntong hininga. Muli akong tumingin sa labas at nakaramdam ako ng kaba. Nandito na ako... Makikita ko kaya siya ulit? Nandito pa rin ba siya? How is he? Maayos na kaya ang pamumuhay niya noong umalis na ako? O baka naman kaya may bago na siyang asawa at may anak na?

Malakas akong napailing at sinampal ng kaunti ang aking pisngi at sa huli ako lang ang nasaktan. Why did I even think about that man who is born to hurt me. Come on, Kayezhia, move on. It's already four years since that happened.