Loving Her Pure

Chapter 5

KAYE

"AUGUST 3, It's already August 3!" Bumangon ako at inayos ang sarili. Why am i so excited? It's just his birthday. But his birthday is special to me of course, the person I love is born on this day. "What should I give him?" I asked while facing the mirror. And then I suddenly remembered what Kaivin told me. Paborito niya ang kulay blue.

I nodded my head like I was memorizing it. I picked up my phone to text him. Happy birthday. Kinakabahan pa ako kaya agad ko iyong hinagis sa kama at tumingin doon, subalit hindi pa lumipas ang dalawang segundo agad ko iyong kinuha at tinignan kung may reply na ba pero wala pa.

I took the stairs to get down on my bedroom then walked out on the house. Should I greet my husband on person? Nah. I should go.

Pero napakurap na lamang ako dahil natagpuan ko mag sarili kong kumakatok sa bahay niya. Umiling ako at dali-daling umatras pero huli na dahil bumukas ang pinto at bumungad siya sa harapan ko dahilan upang atakihin ako ng kakaibang kaba.

"Oh?"

"H-happy birthday!"

Hinagis ko papataas ang mga ginupit kong colored paper para naman may props ako dito 'no. Confetti kuno. Ngumiti ako kahit nakatingin lamang siya sa akin ng seryoso. Awkward. Nanatili akong nakangiti habang nagtitinginan lamang kami. Hindi man lang siya nag react. "H-happy birthday, ulit, hehe," Umayos na ako dahil bigla akong nailang. Yumuko ako para magpaalam na.

"Salamat, Kaye."

I blinked twice and looked at him with a happy emotion. I laughed then hide my mouth with my hand. "Wala 'yon!" Bahagya ko pang natampal ang braso niya na para bang close kami. "Dito kana sa bahay." Tumigil ako sa pagtawa at tulalang tumingin sa kaniya. "Ha?" I even put close my ears on his face. "Regalo mo narin sa'kin 'yon." Napapitok ako ng mata. Seryoso ba 'to. Kasi kung oo, aba titira na ako dito, makasama ko lang asawa ko.

"W-wala kang masamang gawin sa'kin. B-bakit ba?"

Pasimple kong tinakpan ang katawan ko. Kumunot ang noo niya, halatang naguguluhan. Why? Is there something wrong ba sa sinabi ko? "Huh? Ano ba'ng ibig sabihin mo? Uuwi na kasi sila mommy at daddy." Parang sandali akong nabingi dahil sa sinabi niya. "A-ayaw ko!" Umatras ako na ikinataas niya ng kilay. Syempre, I need to act para namang sasabihin niyang ayaw ko talaga. "Wala ka nang magagawa." His lips form a smirk. Ako naman ngayon ang napataas ang kilay dahil sa naisip.

"Gusto mo lang akong makasama, e'"

Umirap ako at tumalikod na, nakita ko pa kung gaano nagbago ang ekspresyon niya. "Hindi 'no!" Sigaw niya habang naglalakad ako papaalis. "Bahala ka d'yan, Kaye. Kapag hindi ka uuwi sa'kin, mapapagalitan ka talaga, sige 'wag kang maniwala!" Huminto ako sandali pero hindi ako nagpahalata.

Sandali, ano naman ngayon kung uuwi na parents niya? Duh, hindi ba sila titira sa totoo nilang tahanan? Bumaling ako sa kaniya habang nakataas ang kilay. "Okay sige, pagbibigyan kita, pasalamat ka't birthday mo ngayon. Just invite your friends, whatever at tutulong ako sa paghahanda ng party mo. Papunta na 'yong mga katulong." I said then walked out.

PANAY ang tingin ko sa wall clock kung malapit na ba ang uwian. Limang minuto na lang! Kating kati na akong tumayo pero nanatiling normal ang galawan ko. I fixed my hair while watching the clock tik-toking.

Umiwas muna ako sandali at nang muling bumalik ang paningin ko sa orasan muntik na akong mapahiyaw, time na! Pero bakit hindi nag bell? Kaya wala akong pakialam na nagtaas ng kamay at tumayo dahilan upang mapatingin silang lahat sa akin, lalong lalo na sa guro na kumunot ang noo habang hawak hawak ang libro.