Chapter #20

665 26 0
                                    


                     Rhexyl's P.O.V

Kasalukuyan ako ngayong nakasuot ng fitted light blue jeans, white simple blouse at rubber shoes. Plano ko kasing tumakas ngayon. Kidding! Ngayong araw ang death anniversary ni Grandma kaya lalabas ako today ng Der Mord with Sylvester.

Pero hindi ako sure if sasama talaga siya. Knowing him mas'yado siyang busy para samahan ako at isingit sa schedule niya.

So, I'm planning to go out alone. Kinuha ko ang skateboard ko. Hindi ko akalain na isinama ito sa mga gamit ni yaya. When everything is okay, lumabas ako ng kwarto ko.

Pagkarating ko ng living room. I saw Sylvester sitting on my couch. Marahan akong lumapit sa kanya. I even tip toe papunta sa kanya. Marahan kong ibinaba at itinabi saglit ang hawak kong skateboard.

Nang malapit na ako sa kanya. I cheerfully hugged him from behind.

"Good morning, love!" masaya Kong bati sa kanya. I give him too a slight kissed in his cheeks.

Lumingon siya sa'kin. He kissed my nose.

"Morning," he sweetly respond.

Hinawakan niya ang kamay ko and guide me paupo sa tabi niya.

"Eat your breakfast." Napalingon ako sa mesa.

Mayr'on ng glass of milk and sandwiches with veggie salad. Nakangiti kong kinuha ang sandwich at ang veggies salad. Umayos ako ng upo sa tabi niya.

"Can I ask a question?" I'm really curious from the day I came here.

"What is it?" he asked.

"Ikaw ba ang palaging naglalagay ng pagkain ko sa fridge? Lagi kasing full and fresh every time I open it. As I remembered, mula ng dumating ako rito. Never akong nakabili ng pagkain ko using my own money." mahaba kong saad sa kanya.

"Yes," walang preno at direct niyang pag-amin.

Napalingon ako sa kanya. Hindi man lang nag-alinlangan, direct talaga?

"How do you know my password?" I asked again.

"I know you very well." Lumingon siya sa'kin.

"And I have a lot of ways of knowing it." he continued.

Tumango tango na lang ako. Kunsabagay, Apo siya ng Dean. At hindi siya isang simple at ordinary guy lang.

Ipinukos ko na lang ang pansin ko sa masarap na pagkaing nakahain para sa'kin.

Habang kumakain ako lihim akong sumulyap sa kanya. Kaharap niya ang laptop habang tutok na tutok dito. He is wearing an eye glasses that make him more look handsome.

He wore a simple white polo shirt and simple blue jeans too.

"Are you trying to sneak out?" Nagulat ako sa tanong niya kaya muntik ko ng malunok ang kinakain ko ng hindi dumadaan sa pagngunguya.

Napa-ubo ako sa gulat. Mabilis niya akong inabutan ng gatas na agad kong ininom.

I fake my smile and laugh a bit, tumingin ako sa kanya.

"No, I'm not. Bakit mo naman naisip 'yun?" tanong ko.

Plano ko kasi talaga 'yun? Plano kong pumuslit saglit but I took hours yet I can't find a ways how to go out without being notice. Buong gabi akong nag-isip ng plano pero kahit anong gawin ko wala akong mahanap na opportunity. The only way I can go out with is the main gate. Walang  ibang labasan or what, 'dun lang talaga.

Touch and Die (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon