Touch and Die (COMPLETED)

Chapter #43

                    Franco's P.O.V

Pagkauwi namin dumeritso agad ako sa mini bar ko dito sa mansion. Agad akong kumuha ng wine at mabilis na nilagok ng isahan.

I am mad to myself. Wala akong nagawa para kay mom. Hindi ko inakala na ga'nun pala si mom namatay. At sa kamay pa ng taong pinagkakatiwalaan ni dad.

Renzo and dad are both friends. Dad trusted Renzo so much. He never doubt that guy kahit alam kong mayr'on mali sa lalaking iyon. I don't trust that guy, naiinis ako sa tuwing nakikita ko siya at lalo na kapag tumitingin siya kay mom. But dad doesn't notice it.

I tried to tell it to my dad but he denied it and he doesn't believe it. When mom died, Renzo's always there for my dad. He help him to recover but I didn't know that he was the reason why mom died.

Inis kong hinampas ng malakas ang table. Malakas ko ring ibinato ang hawak kong bote ng wine. Naglikha ito ng ingay.

Naalala ko kung ano ang naging kalagayan ni mom ng makita namin siya. Nakasilid siya sa isang kahon with her body parts.

Kay sakit na makitang ginawang parang karne si mom ng taong pumatay sa kanya. Ilang buwan ako bago nakamove-on at kahit kailan hindi ko nakalimutan iyon, tumatak sa aking isipan ang laman ng kahon na iyon.

And from that, lumayo na sa akin si dad. He never spoke to me like father and son talk. Kakausapin niya lamang ako if mayr'on siyang sasabihin about business.

Everything was became a mess when my wife got raped by Leo. The guy who's obsessed to my wife. Hindi lang ang aking ina ang nawala pati na rin ang pinakamamahal kong asawa.

Naging mas mailap si Rhena when she became pregnant with Leo's child which is Rhexyl. Napakasakit malaman na nagdadalantao ang taong mahal mo pero hindi sa'yo ang bata.

Rhena became depressed with it. She tried to commit suicide at lagi ko siyang naabutan na nasa banyo habang umiiyak at paulit-ulit na nililinis ang sarili.

Nahirapan ako sa situation niya. Tuwing gabi ay sumisigaw siya but I always there for here. I love her so much na kahit hindi ko anak ang dinadala niya ay tinanggap ko para sa asawa ko. At sa hindi malamang dahilan mayr'on akong naramdaman na kakaiba sa tuwing lihim kong hinahawakan ang kanyang umbok na tiyan.

Hindi ko maikakaila na I felt so blessed and happy everytime I touch it but that feelings I felt, I ignored it all at tinakpan ko ng pagkamuhi at tinatak ko sa aking isipan na hindi siya akin, na ang batang dinadala ng asawa ko ay para sa iba.

Lahat ng desisyon ng asawa ko ay sinusuportahan ko. Hinahayaan ko siya sa gusto niyang gawin. Gusto kong mawala ang sakit at depress na nararamdaman niya kaya tanging ginagawa ko na lamang ay sundin siya.

Nagulat ako ng mayroong humawak sa balikat ko.

"Peter?" mahinang ani ko.

Ngumiti lang siya at umupo sa katabing stool na inuupuan ko.

"Katulad mo ay gulat din ako sa nangyari kanina. Ang engagement party kanina ay hindi pangkaraniwang event lang. Hindi para sa dalawang taong nagmamahalan kundi para sa taong kinamumuhian ang isa't isa." naiiling na wika ni Peter.

"Hindi ko akalain na ang lupet palang maghigante ni Rhexyl. I feel goosebumps everytime I look at her. She's like a living dead. Don't deny the fact that she's your wife carbon copy. Kung si Franklin ay carbon copy mo, si Rhexyl naman ay carbon copy ng asawa mo." Peter added.

'Yan din ang bagay na labis na ikinagulo ng utak ko. I never expected that behind those ugly look ay mayr'on siyang tinatagong ganda.

I was really shock about it. Wala akong makitang mukha ni Leo. Kahit katiting ay wala siyang nakuha na siyang ikinataka ko.