Touch and Die (COMPLETED)

Chapter #38

                 Rhexyl's P.O.V

Marahan kong iminulat ang aking mga mata. Kunot-noo akong iginala ang aking tingin sa sinasakyan namin. Nilinis ko pa ng maayos ang mata, baka kasi mali ako ng tingin.

Pero hindi, e. Ramdam ko ang marahang paglapag ng helicopter. Yes, helicopter po ang sinasakyan namin. Hindi ko alam kung bakit. Masyado akong napagod kakaiyak kagabi.

"Love," tawag pansin ko sa boyfriend kong pilot.

Nilingon niya lang ako then go back sa ginagawa niya. Napalingon ako sa labas, halatang paliparan at lapagan ang lugar, ang lawak kasi.

Naunang bumaba si Sylvester pagkapalag ng helicopter. Marahan kong tinanggal ang seatbelt. Napalingon ako sa pagbukas ng pinto sa side ko.

"Come," Sylvester's said sweetly.

Kumapit ako sa kanya, he held my waist and slowly bring me down and out of the helicopter.

Naglakad ako palayo ng kunti sa helicopter to see the whole place. I can't imagine how wide is it. Kasya 'ata rito ang apat o limang airplanes sa laki at lawak nito.

"Where are we?" I asked.

"In my secret place." he answered.

Secret place?

Napalingon ako sa bandang unahan. Mayroong paparating na kulay gray na sasakyan. Huminto ito sa tapat ko. Bumukas ang pinto at lumabas ang isang lalaki.

"Master, our lady, welcome home." ani niya habang nakayuko.

Lady?

Home?

"Key," Sylvester's asked to him.

Tumayo ng maayos ang lalaki. Ibinigay nito ang susi ng kotse kay Sylvester.

"Let's go." Rinig kong ani ni Sylvester.

Naguguluhan man pero nag-go with the flow na lang. Sumakay ako ng kotse ng binuksan ni Sylvester ang pinto for me.

Sylvester started the engine of the car and we started going somewhere. Pero ang tingin ko 'dun sa lalaki ay hindi pa rin naaalis.

I have something feeling weird to him. I can't explain it.

"I'm starting to get jealous if you keep looking at him." Napaayos ako ng upo at inalis ang tingin ko 'dun. Sa harap na ako tumingin.

"I feel weird?" I murmured.

"Why? You feel something on him?" he asked.

Tumango ako bilang sagot.

"Nevermind me." ani ako.

Aish! Iba talaga kapag malakas ang pakiramdam, lahat napapansin. Tahimik kong tiningnan ang labas. Saan kaya ang tinutukoy niyang secret place?

Nagigitnaan kasi ng mga matataas na puno ang kalsadang dinadaanan namin.

Ayaw ko rin namang magtanong.

Isang oras 'ata ang lumipas bago ko naramdaman ang marahang paggalaw ng sasakyan. Napalingon ako kay Sylvester ng inihinto na niya ang kotse.

"We're here." he said.

"You go out first, I'm gonna park this car." he added.

Binuksan ko ang pinto at marahan na lumabas ng kotse. Sinundan ko ng tingin ang papalayong kotse.

Napasimangot ako. Sa pagharap ko isang fountain ang bumungad sa'kin. Doon ko rin napansin na ang lawak ng
lugar. Marahan akong humarap sa likuran.