CAM KADIN- MİLYONLUK BEBEK 4. KİTAP

Bölüm 6

İYİ OKUMALAR ARKADAŞLAR... YENİ BÖLÜMLER SİZLERİN YORUM VE BEĞENİLERİNİZE GÖRE GELİYOR... ELLİ YORUMUN ALTINA BÖLÜM GELMEYECEKTİR... BOL KEYİFLER...

Caleb uyandığında saat akşam dokuz olmuştu. Nereden bakılırsa bakılsın on iki saat boyunca uyumuştu ve sıcaktan terlemişti. Yataktan doğrulup kalktı ve etrafına bakındı. Ev çok sessizdi. Zemindeki su tamamen gitmişti ve bedeni evin sıcağıyla birlikte eski haline dönmüştü.

Bu sefer hızlı bir duş alıp terden kurtuldu. Hasta olmamış gibi görünüyordu oldukça dinçti. Genç adam saçlarını kurulayıp üzerine bir eşofman geçirdi ve odasından dışarı çıktı.

Aşağı kattan gelen sesleri duyabiliyordu. Bayan Aldrin'in bir telefon trafiğinde olduğu belli oluyordu. Merdivenlerden aşağı indi. Bütün sorumluluğu kadının üzerine yıkıp uyuduğu için biraz suçluluk hissediyordu ama uyandığında yanında hediye örümcek bulmadığı için halinden oldukça memnundu.

Çıplak ayakla parkede ses çıkarmadan salona doğru gitti. Genç kadın koltukta dimdik bir şekilde oturmuş önündeki bilgisayara bakarak telefondaki birileriyle konuşuyordu. Erkek, bir an ona baktı ardından arkasını dönüp mutfağa gitti.

Normal şartlarda evinde kendisi dışında birinin olması onu rahatsız ederdi ancak üç yıl içinde onun varlığına iyice alışmıştı. Cam Kadın, kriz yönetmekte oldukça iyiydi. Daha öncede gece saatlerine kadar burada kalmak zorunda olduğu durumlar olmuştu.

İki fincana kahve koydu ve birini kadına götürdü. Hemen karşısında oturup büyük bir yudum aldı. En son dün akşam yemek yediği için gerçekten çok acıkmıştı.

Bayan Aldrin, yorgun bir şekilde telefonu kapattı. "Teşekkür ederim" dedi kahvesini minnettar bir şekilde eline alarak.

"Yoğun bir günde sizi yalnız bıraktığım için kusura bakmayın" dedi Caleb. "Dün akşam biraz fazla zorlandım." Öne doğru eğildi ve dikkatle kadının önündeki gazetelere dağınık kâğıtlara baktı. Hemen yan taraflarında duvara monteli büyük ekran televizyon açıktı. "Çok mu büyük bir sorundu" diye sordu.

Beklediğinden daha sakindi aslında. "Genel yorumlar Bay Diesel Spinozza'nın sizi tehdit ettiği yönünde olduğu için sizin açınızdan daha sağlıklı görünüyor" dedi. "Tedavi edilebilecek bir durum gibi görünüyor."

İyi haberler nadir olurdu ama hepsine tutunmak gerekiyordu. Sorumluluk sahibi davranması gerekliydi. Kadın ona bir kâğıt uzattı. "Bunları okuyun ekleme çıkarma yapmak istediğiniz bir durum olursa haber verin düzenleyelim"

Ah, en sevmediği kısımda buydu. Basın toplantısı gerekiyordu. Kâğıtta yazanları hızlı bir şekilde okudu. "Ne zaman?" diye sordu sakince.

"Yarın sabah"

Kesinlikle hızlı bir tepkiydi. Muhtemel olarak bugün yapması gerekiyordu ancak tembelliğe yenik düşmüştü. "Başka bir şey var mı?" diye sordu. Çünkü bunun bu kadarla kalmayacağını bilecek kadar bu durumlar çok yaşanmıştı.

Bayan Aldrin, telefonunu adama uzattı. Şarj edilmişti ve herhangi bir bildirim yoktu. Muhtemelen bütün aramalarına cevap vermişti. "Bay Savage ve eşi geri dönmüşler. Yarın önemli bir toplantı olduğunun haberi geldi. Mutlak suretle katılmanız gerektiğini söylediler"

Azrail ve Spinozza'nın olacağı bir toplantıyı nasıl olur da iple çekebilirdi ki? Ancak bu saçmalığı hızlı bitirmenin bir yolu da buydu. Son birkaç sene içinde Azrail önüne gelen güçlü düşmanları alt ederek büyük bir güç kazanmıştı.

Edgar Colins ve Tanya Alcott'un ölümü ve çocuklarının da onun himayesine girmesiyle bütün güç onda toplanmıştı. Ancak İtalyan bambaşka bir sorundu. Ne Edgar'a ne de Tanya'ya benzemiyordu. Çok güçlü ve köklü bir aileden bahsediyorlardı. Kolları güçlü ve dünyanın her yanına dağılmış durumdaydı. Yalan söylememek gerekiyordu. Nereden bakılırsa bakılsın Azrail'in iki katı güçte bir aileydi.

Bu yüzden de savaşa girmeden bu işin çözülmesi gerekiyordu. Aksi halde bu diğerlerine benzemeyen bir son derece kanlı bir savaş olurdu. Elindeki kâğıdı bir kenara bıraktı. "Derdi her neyse bir an önce çözmeye bakacağım" dedi en sonunda. Konuşarak değilse bile ondan çaldığını düşündüğü şey her neyse geri iade edecekti.

Başını kaldırıp kadına baktı. Kıpırdandığını sanmıştı ama karşısında ifadesiz bir suratla karşısında oturuyordu. Aslında her ne kadar belli etmese de yorgun görünüyordu. Erkek geri yaslandı. "Keith nerede?"

"Yukarıdaki misafir odasında uyuyor. Şoförden rica ettim birkaç parça eşyamızı buraya getirdi."

Yarın okula gitmesi gerekiyordu. Caleb başını salladı. "Yemek yedin mi?"

Genç kadın başını iki yana salladı. Tahmin etmişti zaten. Erkek ayağa kalkıp mutfağa gitti. Karnı çok acıkmıştı. Hızlı bir şeyler ayarlayabilirdi.

Peşinden gelen kadın merakla ona baktı. "Bir şeyler sipariş edebilirim"

Erkek tek kaşını kaldırarak ona baktı. "Nasıl koşullarda yapıldığını bilmediğim yemekleri yemem, Bayan Aldrin" dedi sakin bir şekilde.

Elbette ki yemezdi. Düşünmek bile aptallıktı doğrusu. Genç kadın artık o kadar yorulmuştu ki sarsaklıyordu. Ayağındaki topuklu ayakkabılar onu rahatsız ettiği için çıkarmıştı. Tezgâhın önündeki sandalyeye oturdu ve adamın buzdolabından bir şeyler çıkarmasını izledi. Daha önce onun yemek yaptığını görmemişti. Genellikle kumarhanenin özel aşçıları tarafından yapılan yemekleri yiyordu.

Ancak adamın çıkardığı biberleri ve domatesleri doğramasından ne yaptığını bildiği anlaşılıyordu. Eli oldukça hızlıydı. Açıkçası Eleanor'un kötü olduğu şeylerden biri de mutfaktı. Hatta kötü demek yetersiz kalıyordu. Felaket daha doğru olurdu. Bu yüzden bir yemek şirketiyle anlaşmıştı ve Keith için her hafta ev yemeği yaptırıyordu.

"Yarın sabah, Keith'i okula bıraktıktan sonra basın toplantısını halledebiliriz" dedi Caleb sakin bir şekilde. Doğradıklarını bir tavaya atmış pişirmeye başlamıştı bile. "Sonrasında izin yapabilirsiniz, Bayan Aldrin"

"Teşekkür ederim, efendim" dedi Eleanor. Açık ve net bir rahatlama vardı sesinde ki bu onun çok belli edeceği bir durum değildi. İçindekileri açığa vurmamak adına özen gösteriyordu ama bu işin Diesel ile ilgili olması ve Bay Savage'yi zorlaması onu çok yıpratıyordu.

Gerçek açığa çıkarsa bu adamların ikisiyle birden başa çıkacak gücü yoktu. Diesel başlı başına bir sorundu. Bunu düşünmek bile zor olsa da Keith'in babası dengesiz ve öfke kontrol problemleri olan bir adamdı.

Her ne kadar iyi bir patron olsa da Caleb Sullivan'ın da sütten çıkmış ak kaşık olduğu söylenemezdi. Kumarhane mafyasıydı o. Üstelikte dünyadaki en korkulan adamlardan birine çalışıyordu. Açıkçası bir şekilde onun yanında güvende olacağını düşünmüştü.

Keith, kazandığı parayla babasına bağlı kalmadan iyi bir okulda okuyabilir ve rahat bir hayata sahip olabilirdi. Bay Sullivan'ın medyadan uzak durması ise en çok işine gelen kısımdı. Ayrıca işini seviyor ve iyi yapıyordu. Tek umudu Diesel'in kopardığı bu yaygaranın nedeni olmamaktı.

Bay Sullivan, önüne içi soslu spagetti, kızarmış köfte ve salata dolu bir tabak bıraktığında kadının midesi guruldadı. Minnet dolu gözlerle adama baktı. Erkekte hemen karşısına oturdu. "Bununla idare edin, Bayan Aldrin" dedi sakince. "Yapabileceğim en hızlı yemek bu"

"Teşekkür ederim efendim"

Evet, Bay Sullivan tuhaf alışkanlıkları ve fobileri olan bir adamdı. Ancak kesinlikle tanıdığı en nazik işverendi ve onun başına bela olmak istemiyordu.