Chapter 46

130 6 0
                                    

Chapter 46

Raindrops


 "He probably thought wrong, Prami," sambit ni Chloe.

I couldn't sleep after what I had just found out. Parang ang mga impormasyon na iyon ay naghalo-halo na sa utak ko.

Ang pagkakataon nga naman kapag masyadong nagbiro. I just found myself rushing back from Baguio to Manila after I had my thoughts cleared. I have never been so sure but not until that very moment. I felt like there was a need for me to explain everything to him.

Wala pa akong sapat na pahinga pero dahil sa kagustuhan kong ipaliwanag ang sarili sa kan'ya ay nakapagdesisyon na akong bumalik ng Manila. Sinusubukan ko siyang kontakin pagkatapos ng gabing iyon but he just wouldn't frigging answer.

Ang pagsunod niya sa akin sa Baguio ay nangangahulugan lang na hindi totoo ang sinabi niyang wala na siyang concern sa akin. He just felt..felt betrayed.. kagaya ko rin noon. Because I accused him of something he didn't do. I didn't believe in him.

Pagbalik ko ng Manila, binulabog na kaagad ako ni Italia kung ano ang nangyari sa pagsunod ko sa kapatid niya at kay Karla. Nothing much. I just wonder if they slept together. Muli ay bumigat ang nararamdaman ko.

I just had to talk to him to clear things out. Natagpuan kong muli ang sarili sa company building nila at kausap ang kan'yang sekretarya na nasanay na yata sa pagmumukha ko.

"I have no bad intentions, Ma'am. I just want to talk to your boss."

"Can you wait outside his office, Ma'am? He'll be here in a minute. He just attended a meeting."

"Makapaghihintay pa naman po ako," sambit ko.

Kinakabahan na ako at hindi mapakali sa pagkakaupo.

What am I going to say? Of course, I am going to explain everything.

Everything that happened eight years ago. Lahat ng bagay na pumipigil sa aming dalawa. Ang bagbawi ko sa mga salitang binitiwan ko noon sa yate. Na hindi naman talaga totoong wala lang iyong sa akin. It means a lot to me. That was the most romantic phase of my life in an unusual way.

Malamig man ang aircon pero hindi n'on kayang pakalmahin ang sarili ko. Namamawis ang aking palad and I couldn't even stay at one place. Panay ang tingin ko sa conference room kung saan nagaganap ang kanilang meeting. I couldn't be that unreasonable to just open that door and storm in. Kahit iyon ang sinasabi ng isip na gagawin ko. Pero pinigilan ko ang sarili ko. We'll talk nicely.

Tumutulo na ang aking pawis habang hinihintay ang kan'yang pagdating. I sorted what I am going to say. Mula sa umpisa. And at the very end, I knew I would tell him what I truly feel. I have proven that to myself and I am just so scared to admit it to him.

Christiano stopped from heading towards his office nang makitang ako ang naroon sa labas at naghihintay. His brows furrowed.

"Mrs. Olivas, will you call Atty. Delgado?"

"Right away, Sir."

Lumipat ang tingin sa akin ng kan'yang secretary.

"Hindi mo na kailangang gawin 'yan, Mrs. Olivas," sambit ko.

I eyed Christiano. Hindi ang attorney ang kailangan kong makausap kung hindi ay siya mismo! Why can't he read that in my eyes?

"S-sir?" Nasa gitna namin ang kan'yang secretary. Akmang tatawag na pero pinipigil ko.

"Forget about it, Mrs. Olivas. Cancel my meeting with Mr. Bascon. Ikaw na ang bahalang magpaliwanag," he stated while his gaze remained at me.

"Noted, Sir," sagot ng secretary. Tsaka siya nagmamadaling umalis.

Promise of Beating Hours (Sunset Avenues #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon