AYLA's POV
"Ate! Wake up! Hey! Wake up!" rinig kong pang-gigising na sa akin ng kung sino kaya dahan-dahan ko nang minulat ang mga mata ko at mukha nina Aycel at Axcel ang bumungad sa akin.
"Hey..." pupungas-pungas na sambit ko lang naman sa kanila habang kinukusot pa ang mga mata ko.
"Ano na ate?! Bangon na d'yan! Faster!" sigaw na ni Axcel sa hindi ko malaman na dahilan.
"Hoy! 'wag mo ko utusan, Axcel, ha! Bakit ba kasi ang aga-aga ay sigaw kayo ng sigaw?!" reklamo ko tuloy sa kanila.
"Are you serious, ate? Don't you remember what's the date today?" tanong naman sa akin ni Aycel.
Ang kulit nila! Bumangon nalang ako at inis na humarap sa kanila.
"Hindi ko alam! Masakit pa ulo ko! ang dami kong nainom kagabi. Tangina kasi si Erin, sabik na sabik lagi sa alak! Ano ba kasi 'yon? tell me nalang!" inis sagot ko naman sa kaniya bago lumapit sa side table ko para kunin yung tubig doon at inumin.
"It's your freaking wedding day, ate!" sigaw naman sa akin ngayon ni Axcel kasabay ng pag-buga ko sa iniinom kong tubig.
"Ha?! Tangina, nalimutan ko! Sorry!" gulat na sambit ko naman sa kanila.
"Bakit kasi nag-pakalasing pa kayo kagabi! Pare-pareho tuloy kayong bangag ngayon! Sina ate Erin nga ginigising palang din nina tita! Tapos----" mag-sesermon pa sana sa akin si Axcel pero pinatigil ko na siya doon. Simula talaga noong gumaling 'to mag-tagalog, ang galing na rin mag-sermon. Parang hindi ako yung ate niya!
"Shut up, Axcel! Let's just get ready na! Aycel, call my makeup artists na! Also, thanks for waking me up! See you all later!" sigaw ko sa kanila bago tumakbo papunta sa CR para maligo na.
Nang matapos na akong maligo ay sakto lang na dating ng mga mag-aayos sa akin.
Naupo na agad ako sa harap ng vanity table ko at agad naman nilang sinimulan ang pag-aayos sa buhok ko at pag-lalagay ng makeup sa mukha ko.
Mabilis lang din naman nilang nagawa 'yon dahil binilin ko talaga na simple lang ang gagawin nilang ayos para sa akin. Hindi ako sanay na maraming kolorete sa mukha ko. Pakiramdam ko ang bigat ng mukha kapag ganoon.
Pagkatapos no'n ay nag-bihis na rin ako.
At ngayon ay nandito na ako sa harap ng salamin. Pinagmamasdan ko lang ang sarili ko habang suot ko itong napakagandang puting trahe de boda. Napangiti nalang ako habang pinagmamasdan ko ang sarili ko dito sa harap ng salamin.
I'm just waiting for few minutes now. I'm getting married. I'm getting married to the man that I love.
This is our day. Today, we'll get married, finally.
Bago umalis doon sa villa kung saan kami nag-stay ay kinuhanan muna kami ng pictures.
We took pictures of me with my parents, the rest of my family, and of course with my friends.
We're complete. Nandito na si Kath.
This day is one of the happiest day in my life, really.
Papunta na kami ngayon sa simbahan. I chose to do my wedding in a church here in Ilocos Norte. I chose that church that is just beside the sea. Tanaw na tanaw ang dagat mula sa loob ng simbahan na 'yon, sobrang ganda.
"Ayen..." maya-maya'y pag-tawag sa akin ni mama, kanina pa siyang umiiyak dito sa tabi ko.
"hmm? Tahan na kasi ma, kanina ka pa umiiyak, e." sambit ko naman sa kaniya.
"S-sorry... I can't stop myself from crying, e... Maybe because my first born is now getting married, it was just so amazing." sagot niya naman sa akin at napangiti nalang ako sa kaniya bago ko siya niyakap.
"Thank you, Ma. Thank you so much." sincere na pag-papasalamat ko sa kaniya habang maggkayakap kami.
Napabitaw lang kami sa yakap ng mag-salita na si Dad kasabay ng pag-hinto ng kotse namin.
"We're here na. But before I let you go out of this car, can you hug me too Ayen?" tanong sa akin ni Dad at agad rin naman akong napangiti sa kaniya.
"Of course, dad." sagot ko sa kaniya bago kami nagyakap na mag-ama.
"Ikakasal ka na talaga ngayon. My baddest daughter is getting married now! so amazing right? Hahahahaha! joke! " biglang pag-bibiro naman sa akin ni Dad kaya napabitiw ako sa kaniya.
"You're really funny dad, you know? haha." inis na sambit ko pa sa kaniya pero mas tumawa lang siya. Lakas din talaga mang-asar nitong tatay ko eh. Kaya hindi na rin ako nag-taka kung saan kami nag-mana ni Axcel, e.
"Hahahaha. Okay, sorry for that na. Let's go na." maya-maya'y sambit niya naman sa akin bago naunang lumabas ng kotse kasabay si mama. Pagkatapos ay ako naman ang inalalayan niyang lumabas mula doon sa kotse.
"Dad... Mama... " pag-tawag ko naman ulit sa mga magulang ko habang nandito pa kami sa labas ng simbahan. Sabay naman silang lumingon sa akin.
"Thank you. Thank you for everything. Thank you for the both of you. I love you. You two are my first love, remember that." sambit ko sa kanila bago ako humalik sa mga pisngi nila at yumakap muli.
Pagkatapos no'n ay tuluyan na kaming nag-lakad na naman kami papalapit mismo sa pinto ng simbahan kung saan ako ikakasal kasama ang taong pinakamamahal ko.
:-)
BINABASA MO ANG
Until We Meet Again
Teen Fiction"Util we meet again" iyan ang mga salita na paulit-ulit na tumatatak sa akin matapos ko magmulat ng mga mata mula sa aking panaginip. Panaginip na nagpapaulit-ulit sa akin, tuwing ipipikit ko ang aking mga mata. Panaginip na pilit akong pinag-iisip...
