×15×

59 14 0
                                    

"Babah pergi dulu. Jangan lewat pula nanti."

Aku dan abang Bahzi saling pandang, tetapi dia cuma menarik senyum nipis.

"Yang paling penting..."

Babah pandang kami semula,

"Anak-anak Babah jangan malukan Babah. Lebih-lebih lagi kamu, Basyirah."

Aku diam tak membalas, cuma melihat senyuman nipis Babah, memberi amaran kepada aku. Sudah tu, Babah terus keluar rumah.

Apa aku perlu buat untuk tak malukan dia? Aku tak tahu lah...

"Tak apa, adik. Buat macam biasa je." kata abang Bahzi, memujuk aku.

Abang Bahzi ni... selalu pujuk aku, padahal aku tak rasa apa-apa pun. Dia ni... baik sangat. Aku tak tahu macam mana hidup aku lepas dia dah kahwin nanti...

"Adik pakai dress dark purple yang beli haritu ke?" tanya abang Bahzi lagi sebelum naik atas untuk bersiap.

"Ye..."

"Ish adik ni, suka pakai baju gelap-gelap... merah gelap, ungu gelap, biru gelap... semua nak gelap..."

Aku cuma diam. Dah itu je warna yang aku rasa sesuai untuk aku. Aku kalau boleh, nak pakai warna hitam je....

Aku lantas mandi dan bersiap. Dress labuh ungu gelap, dengan sedikit sulaman di bahagian tangan, okay lah ni, lawa apa... Babah kalau boleh nak aku pakai yang 'bling bling' punya baju, penuh manik je... tak nak lah aku. Shawl ungu cair aku lilitkan kemas. Aku pakai bedak, lipstick sikit. Dah. Tak pandai lah nak make-up ni. Babah mesti tak puas hati aku pergi macam ni... tapi... haih, malas lah aku fikir.

Aku turun ke bawah. Telinga aku laju menangkap suara abang Bahzi,

"Kau nak pergi mana, Bahri?"

Abang Bahri langsung tak bersiap, dan... nak keluar ke tempat lain.

"Ouh... adalah. Cakap dengan Babah aku ada hal. Aku tak dapat pergi." jawab abang Bahri tanpa rasa bersalah.

"Kau sebenarnya tak nak pergi kan? Apa masalah kau ni ha? Babah marah lah nanti..."

Kenapa mereka selalu bergaduh? Aku... tak suka mereka bergaduh. Mereka kan kembar, jangan lah berbalah selalu...

Abang Bahri mengeluh kasar, dia pusing badan pandang kami.

"Pandai-pandai lah kau cipta alasan. Tu, suruh adik tu buat apa-apa alasan, dia kan anak kesayangan Babah, Babah tak marah punya... cakap lah aku ada assignment penting nak kena buat."

Aku lagi... nak menipu Babah lagi ke? Aku memang lah tak rasa apa-apa walaupun dia gunakan aku, tapi abang Bahzi...

"Eh kau ni! Aku dah lama sabar dengan kau tahu tak?! Melampau! Jangan gunakan adik untuk kau keluar berjoli dekat luar lah! Jangan menyusahkan adik!

Babah membebel dekat adik, bukan dekat kau nanti! Dia adik kau, bukan patung ke robot yang kau boleh guna-guna! Kau tak ada otak dan hati ke hah buat adik sampai macam tu?!"

Ah... abang Bahzi dah menengking. Pantas saja kaki aku melangkah ke sisi abang Bahzi dan pegang lengan dia,

"Dah... tak apa abang..." pujuk aku, cuba redakan amarah dia. Jangan lah gaduh...

Abang Bahri langsung tak nampak terasa dengan amarah abang Bahzi, dia boleh lagi tarik senyum sinis,

"Habis tu... kau nak aku pergi majlis tu? Apa... majlis keluarga? Hey Bahzi... pergi mampus lah dengan majlis keluarga dia! Konon berlakon baik dengan keluarga dia, depan semua orang wah bukan main lagi!

Hidup Dalam Mati [Completed]Where stories live. Discover now