□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□
○●○●□■□ 49 Pages with 49 Days □■□●○●○
■□■□■□■□☆02☆□■□■□■□■2017.03.12
•••••••••••••••••••අද මම office එකේ වැඩ ගොඩක් කරලා , සර් කිව්ව නිසා කම්හල පැත්තට ගියා. ලෝකෙ පෙරලෙනවා වගේ මහා සද්දෙට මැෂින් ගොඩක් එක දිගට වැඩ. ඇඟ පුරාම ග්රීස් ගාගෙන මජං නාගෙන වැඩ කරන ඒ මිනිස්සු දිහා මම ටික වෙලාවක් බලන් හිටියා.
"මැඩම් මොකද මේ වෙලාවෙ? මේ සද්දෙ එක්ක මැඩම්ට අමාරු වෙයි."
එක මනුස්සයෙක් මං ළඟට ඇවිල්ලා කිව්වා.
"මට අවුලක් නෑ. අද ඉදලා පැය දෙකකට වතාවක් ඔයාලගෙ වැඩ චෙක් කරන්න මම එනවා."
"හරි මැඩම්"
මෙතන වැඩ කරපු ඔක්කොම පිරිමි අය. මේ වෙලාවෙ මෙතනට ආව එකම කෙල්ල මං. ඔව් මං කෙල්ලෙක්. හැබැයි බැලූබැල්මට මාව කෙල්ලෙක් වගේ පෙනුනෙ නෑ.
මම සිගරට් එකක් පත්තුකරගෙන එතන තිබ්බ පොඩි බංකුවකින් ඉඳගත්තා. ටික වෙලාවක් එහෙම බලන් ඉඳලා ආපහු මුලු ෆැකට්රි එකේම ඇවිද්දා.
අද ටිකක් විශේෂ දෙයක් මම දැක්කා. වැඩ කරලා ඉවර වෙලා , ටික දෙනෙක් ඇර අනිත් ඔක්කොම වගේ වැහි කබා වගේ බිමටම වෙන්න දිග තද අලුපාට කබායක් ඇඳන් තමයි එළියට ගියේ. ලොක්කා පවා එහෙමයි.
හවස මම කඩෙන් සෝජු බෝතලේකුත් අරන් කාමරේට ආවෙ. එද්දි මගෙ කාමරේ දොරේ රතු පාටින් කතිරයක් ඇඳලා ඒක යටින් 30 කියලා ලියලා තිබුණා. මම වැඩිය ඒක ගණන් ගත්තෙ නෑ.
________________________________________
2017.03.15
••••••••••••••••••අද නිවාඩු දවසක්. වැස්සත් නැති , හොඳට පායපු දවසක්. මම ඉතින් එළියට බැහැලා ටිකක් ඇවිදින්න ගියා. මේ ගමේ බලන්න කිසි දෙයක් තිබ්බෙ නෑ. හැබැයි පාරෙ හැම තැනකම grim repair වගේ අමුතු කෙනෙක්ගෙ රූප තිබ්බා. සමහර ගෙවල් ඉස්සරහා පොඩි ලා අලුපාට කොඩි තිබ්බා.
ටිකක් එහෙම යද්දි තමයි මම දැක්කෙ කම්පැනි එකේ අය විතරක් නෙවෙයි මේ පැත්තෙ ඔක්කොම වගේ එළියට බැහැලා යද්දි අලුපාට කබායක් දානවා කියලා.
أنت تقرأ
■● « 49 Pages with 49 Days »●■
غموض / إثارة■●■« *49 Pages with 49 Days* »■●■ ___________________________________________ මේක තවත් එක fan fiction එකක් නෙවෙයි. මේක ඔයාලගෙ ආදරණීය දකුණු කොරියාව පාදක කරගෙන දිවෙන , මේ ලෝකෙ ලස්සනෙන් වැහිලා තියන අඳුරු , ගඳ ගහන , භයානක පැතිකඩ පෙන්වන කතාවක්. මරණය කියන...