■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□
○●○●□■□ 49 Pages with 49 Days □■□●○●○
■□■□■□■□☆20☆□■□■□■□■
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
2017.05.14
23ʳᵈ Day
(author's pov)
__________________________________________
අලුත් දවසක් උදා වෙලා තිබුණා. ලයා ආගාධෙට ඇවිත් විසි තුන්වෙනි දවස. එයාව එක්කගෙන ආවෙ පුංචි කොළ තියන ගස් වලින් හදපු maze එකකට. එයාට ඒ maze එකේ ඇතුළට ඇවිදගෙන යන්න කිව්වා. පුළුවන්නම් ආපහු පණ පිටින් එළියට එන්න කියලත් කිව්වා.
එයා ඒකට යනකොටත් , අනිත් සාමාජිකයො තරඟය පටන් අරන් ඉවරයි ...!!
ලයා අලුපාට යුනිෆෝම් එකත් ඇඳගෙන ඒ වංකගිරියට ඇතුල් වෙලා හෙමින් හෙමින් ඉස්සරහට ගියා. ඒ තරඟය පටන් අරන් තිබුණෙ හවස 6න් පස්සෙ. ලයා එතනට යනකොට හවස 7ත් පහු වෙලා තිබුණා. ඒ වෙලාව වෙනකොට අවට පරිසරය හොඳටම කරුවල වෙලයි තිබුණෙ.
ගස් වල කොළ අතරින් තැනින් තැන තිබුණ අඳුරු ලා කහ පාට එළිය දිගේ ලයා දවස් දෙකක් ඉදිරියට ගියා. ඒ දවස් දෙකේදි ලයාට නොවුන දෙයක් නැති තරම්.
.........................................................
2017.05.15
24th Day
(author's pov)
___________________
ලයා ඒ වංකගීරියෙන් එළියට යන්න මගක් හොය හොය ඉස්සරහට ගියා. එයාගෙ ඉස්සරහින් එකපාරටම මතු වුනේ තවත් ලයා වගේම අලුපාට ඇඳුමක් ඇඳලා හිටිය කෙනෙක්.
ඒ මනුස්සයගෙ අතේ , ගහකින් කඩාගත්තු කෝටුවක් තිබුණා. ඒ වගේම , අත් වලයි ඇඳුමෙයි ලේ ගෑවිලත් තිබුණා.
" වරෙං... වරෙං... මේ වංකගීරියෙන් පිටවෙන්නෙ මම ! මම විතරමයි. ජීවත් වෙන්නෙ මම විතරමයි. උඹට බෑ මාව පරද්දන්න. "
ගුගුරන හඬකින් ඒ කෙනා ලයාට එහෙම කිව්වා.
ලයා දැනගත්තා ඒ මනුස්සයා මොකාටද එන්න හදන්නෙ කියලා. කට කොනකින් හිනා වෙලා ලයා ඒ මනුස්සයා දිහා බැලුවා.
" හඃ වරෙං... ඔය දඟලන්නෙ ඉක්මනින්ම මරණය දකින්න ඕන වෙලා නේද ?"
ලයා හෙමින් එහෙම මුමුණන ගමන් කට කොනකින් හිනා වෙවී ඒ මනුස්සයා හිටපු පැත්තට ගියා.
"අහ් වරෙන් "
සිහි විකල් වෙලා වගේ හිටපු පිරිමි කෙනා පැනපු ගමන් ලයාගෙ දකුණු දණහිසට පැති පහරක් ගැහුවා.
ඒ පාරින් බිමට පහත් වුන ලයාගෙ දකුණු උරහිසින් ඇල්ලුවා.
ඊටපස්සෙ අතේ තිබුණ කෝටුවෙන් ලයාගෙ බෙල්ලෙ පිටිපැත්තට ගහන්නයි හැදුවෙ.
أنت تقرأ
■● « 49 Pages with 49 Days »●■
غموض / إثارة■●■« *49 Pages with 49 Days* »■●■ ___________________________________________ මේක තවත් එක fan fiction එකක් නෙවෙයි. මේක ඔයාලගෙ ආදරණීය දකුණු කොරියාව පාදක කරගෙන දිවෙන , මේ ලෝකෙ ලස්සනෙන් වැහිලා තියන අඳුරු , ගඳ ගහන , භයානක පැතිකඩ පෙන්වන කතාවක්. මරණය කියන...
