■● « 49 Pages with 49 Days »●■

16 - සුදුපාට මරණයේ වියරුව.

□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□
○●○●□■□ 49 Pages with 49 Days □■□●○●○
■□■□■□■□☆16☆□■□■□■□■

2017.05.10
19ᵗʰ Day
(පෙර කොටසේ දිනයමයි.)
(author's pov)
____________________________________

ඒ අතරෙ එතනට අඬාගෙන දුවගෙන ආවෙ යේසං.

" ලයා..... 😭"

" ඇයි මේ ? යේසං.. මොකද වුනේ මේ ? ඇයි අඬන්නෙ ?"

" ලයා... දැන් මොකද කරන්නෙ අපි ? 😭

"මොකද්ද වුනේ ?"
ටෝරු , සංහූන් දෙන්නත් ඇහුවෙ වෙලා.

"ශානිකා නංගි 😭"

"ම් මොකද්ද ?"
ලයා ඒ නම ඇහුන ගමන් කලබල වුනා.

" ශානිකාව මැරුවා 😭"

" මොකද්ද ? මොකද්ද ඔයා ඒ කිව්වෙ ?"

" ඔව් ලයා. ශානිකාව මැරුවා. අර රුසියන් කෙල්ල 😭. "

" ඒ රුසියන් එකී.... අහ්හ්හ් අර අහිංසක කෙල්ල මොනව කළාටද..... දෙවියනේ අපෙන් තව කෙනෙක් නැති වුනාද......
.
.
හිටපන් මම ඕකිට...."

ලයා එහෙම කියලා යේසංව එහාට කරලා ඉස්සරහට අඩියක් තිබ්බා. ඒත් එයාව නැවැත්තුවෙ ටෝරු.

"ලයා... මැරුණ කෙනා මැරුණා. ඔයා බොරුවට කලබල කරන්නෙ නැතුව ඉන්න."

ඒ කතාව ඇහුන ගමන් ලයාගෙ ගිනිගෙන දැවෙන ඇස් දෙක සිය දහස් ගුණේකින් වැඩියෙන් දැවෙන්න ගත්තා.

"මොකද්ද උඹ කිව්වෙ ? මොකද්ද කිව්වෙ ? එතකොට ඒ මැරුණෙ අපේ එකියක් නෙවෙයි ද ? මේ නිකම්ම මැරිල ගියේ...? කාටවත්ම වරදක් නොකරපු ඒ අහිංසකී මැරුණෙ ඇයි එතකොට ? ඒ අපේ මැරුණ දෙවනි එකී. මෙහෙම හැමෝම මැරෙනව බලන් ඉන්නවද ?"

හැමෝවම එහාට මෙහාට කරගෙන ලයා පුපුරන කේන්තියෙන් පාලනයක් නැති වෙලා ගිය හිතින් රුසියන් කෙල්ල හිටිය තැනට ගියා.

එයා හිටියෙ ඒ අඳුරු මන්දිරේ එක විවෘත්ත තැනක. යන්තම් ලා එළියකින් එතන එළිය වෙලා තිබුණා.
ලයා යද්දි ශානිකාත් එතන හිටියා.
ඒත් වෙනදා වගේ නෙවෙයි. එයා බිම දිගාවෙලා. එයාගෙ ඔලුවෙන් ලේ ගලනවා. ඇස් දෙකත් පියාගෙන එයා බිම දිගාවෙලා හිටියා.

ලයා ශානිකා ළඟට දුවල ගියා. ශානිකාගෙ ඔලුව එයාගෙ ඔඩොක්කුවෙන් තියාගෙන ලේ ගලන තැනට අතක් තියාගත්තා.