□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□
●○●□■□ 49 Pages with 49 Days □■□●○●
■□■□■□■□☆05☆□■□■□■□■2017.04.23
(පෙර දිනමයි)
2ⁿᵈ Day
•••••••••ඊයෙ වුන අප්පිරිය සිද්ධියෙන් පස්සෙ ගොඩක් අය අසනීප වුනා. අද උදේ ඒ අසනීප නිසාමද කොහෙද කිසිම විශේෂ දෙයක් වුනේ නැහැ. අපිට හොඳ කෑම වේලක් දුන්නා. වෙනදට වඩා හොඳ එකක්.
මේ මන්දිරෙන් අපිට පිට වෙන්න බැරි වුනා වගේම , මේක තිබ්බෙ අදුරු අගාධයක් ඇතුලෙ නිසා අපිට ඉර එළිය දකින්නවත් පුලුවන් වුනේ නැහැ. වෙලාව දැනගත්තෙ හැම තැනම තිබ්බ ඔරලෝසු වලින්.පුදුමෙ කියන්නෙ කලින් ආගාධෙන් පිටවෙන්න තහනම් කරපු එයාලම අපිට කිව්වා එදා යන්න කියලා ක්වාටස් වලට.
අද මම ඉන්නෙ මට දුන්නු කාමරේ. ඒ කියන්නෙ ෆැක්ට්රි එකේ ක්වාටස් වල. හවස 6 ට විතර අපිව රැස් කරලා එයාලා කිව්වා ගිහිල්ලා එන්න කියලා අපේ ක්වාටස් වලට. පොඩි විවේකයක් ගන්න කියලා කිව්වා.හවස 6 වුනාට මෙහෙ ඒ වෙද්දිත් අඳුරුයි. ඉතින් ලොකු ලෝගු දාගෙන එයාලගෙම වාහන වලින් තමයි ආවෙ._____________________________________
2017.04 24
3ʳᵈ Day
••••••••••••මම අවදි වුනේ මගෙ ඇඳේ තෙත ගතියක් දැනුන නිසා. මගෙ අතෙත් තෙත ගතියක් දැනුනා. මම අත එයාට මෙහාට කරද්දි මට ඇඟිළි ටිකක් අහුවුනා. මාව එකපාරටම හැස්සුනා. ඒක පුංචි බබෙක්ගෙ අතක්. ‼️
ඉතින් මම නැගිටලා ලයිට් එක දැම්මා..
දෙවියනේ ..... ‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️මුළු ඇඳේම ලේ ..❗
මගෙ අතේ බඩවැලක් වගේ අමුතු එකක් එතිලා තිබ්බා.... අප්පිරියාවෙන් මම අත ගසලා ඒක අයින් කළා.
ඒ වගේම අර පොඩි බබෙක්ගෙ අතක් වගේ මට අහුන්වෙලා තිබුනෙ බෝනික්කගෙ අත‼️
එයා පෙට්ටියෙන් එළියෙ හිටියෙ. අත් දෙක මැණික් කටුව ළඟින්ම කපලා. බෙල්ල ඇඟෙන් වෙන් කරලා. කකුල් දෙක වෙන් කරලා. ඇඟ පුරාවට පොඩි පොඩි තුවාල ගොඩක් තිබ්බා. මූණෙ සළකුණකුත් තිබ්බා.
ඒ බෝනික්කා පුංචි බබෙක් වගේමයි... මට ඒක දරාගන්න බැරි වුනා.මට දැනුන අප්පිරියාවයි බයයි එක්ක මම මහහයියෙන් කෑගැහුවා. ඒත් කවුරුවත්ම ආවෙ නැහැ. මට ඊටපස්සෙ ඇහුවා තැනින් තැන මං වගේම කෑගහම සද්ද.
.
මම වොෂ් රූම් එකට දුවලා ගියා. අත හෝද ගෙන සබන් ටිකකුත් දාලා ආපහු හෝදගත්තා. ඊටපස්සෙ මූණ හෝදගත්තා. ඒත්.. බාගෙට මූණ හෝදද්දි ආවෙ රතු පාට වතුර.
YOU ARE READING
■● « 49 Pages with 49 Days »●■
מתח / מותחן■●■« *49 Pages with 49 Days* »■●■ ___________________________________________ මේක තවත් එක fan fiction එකක් නෙවෙයි. මේක ඔයාලගෙ ආදරණීය දකුණු කොරියාව පාදක කරගෙන දිවෙන , මේ ලෝකෙ ලස්සනෙන් වැහිලා තියන අඳුරු , ගඳ ගහන , භයානක පැතිකඩ පෙන්වන කතාවක්. මරණය කියන...