■● « 49 Pages with 49 Days »●■

22. කුමාරයා

■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□
○●○●□■□ 49 Pages with 49 Days □■□●○●○
          ■□■□■□■□☆22☆□■□■□■□■

_________________________
2017.05.16
25ᵗʰ Day
(author's pov)
___________________

ලයා නිදාගන්න හෝල් එකේ එයාගෙ ඇඳට ගිහින් ලොකු කල්පනාවක වැටුනා.
රැජිනව හම්බවෙලා අනිත් කාන්තා ආරක්ෂකයා එක්ක ආපු වෙලාවෙ මිනී තෙල් ගන්න තැනදි ලයාව ඒ ගෑණු කෙනා අඳුරගත්තා.
එතන ඉඳලා ලයාව maze එකට එක්කගෙන එනකන් වෙලාව අතර තව ගොඩක් වැදගත් දෙයක් සිද්ධ වුනා.

▬ ▬▬ ▬▬▬ ▬▬▬ ▬▬▬▬ ▬▬▬
2017.05.13
22ⁿᵈ Day
(author's pov)
__________________________

"හරියට හරි. මට හිතුනා මේ උඹ කියලා."

" අත ඇරපන් මාව. මැරෙන්න ආස නැත්තම් මට යන්න දීපන්."

" එහෙනම් උඹ් තමයි ඒ ලයා. කුමාරයා නිතරම කියන්නෙ උඹ ගැන... උඹ කොහොමත් මැරෙන්න ඉන්නෙ ."

" මොන කුමාරයද ?"

" ඒක උඹට දැනගන්න වෙන්නෙ උඹ මැරෙන මොහොතෙදි විතරයි."

" මොකද්ද..."

ලයා ඒ ආරක්ෂකයා එක්ක පහත් හඬින් , ඒ වුනත් ගොඩක් සැරපරුෂ විදියට බහින්බස් වුනා.

ඒ අතරෙදි ඒ කෙනා හයියෙන් අනිත් අයට කතා කළා...

" ලයාව හොයාගත්තා... එයාව හම්බුණා.... "
එයා සද්දෙට කෑගහලා අනිත් අයට කියලා , ඊටපස්සෙ ලයාගෙ කනට ළං වෙලා කතා කළා.

" සමාවෙන්න ලයා. මට වෙන කරන්න දෙයක් නැහැ."

ලයාව අරගෙන යන්නෙ තව ආරක්ෂකයො එතනට ආවා. හැබැයි එයාලට ලයා එක්ක ටික දුරක් විතරයි යන්න පුළුවන් වුනේ.
ලයා එයාගෙ අත් වලින් හිර කරගෙන අල්ලන් හිටිය ආරක්ෂකයොන්ට ගහලා දුවන්න පටන් ගත්තා.
වතුර වලින් තෙත් වුන හරිම සීතල කොරිඩෝ දිගේ ලයා ගියා. කොරිඩෝ එක කෙලවරදි ලයාට හම්බුණේ උමගකට යන දොරක්.
එයා උමගට ඇතුල් වුනා.

අවාසනාවකට..... එතනදි ලයාට එයා අඳුරන කෙනෙක්ව හම්බුණා. එ ඇඳුරුම්කම ඒතරම් හොඳ එකක් නම් නෙවෙයි.

ලයාට ඒ හම්බුණේ බෝනික්කෙක්ව !!

හැබැයි ලයා භයවුන තරම් දෙයක් වුනේ නැහැ. මොකද..  ඒ බෝනික්කා පණ තියන කෙනෙක් නෙවෙයි. එයා අක්‍රීය කරලා හිටියෙ. ඒක දැක්කම ලයාට හිතුනා ඒ තැන විශේෂ එකක් වෙන්න ඕන කියලා.
ආරක්ෂකයන්ගෙ මාස්ක් එක ඒ වෙද්දිත් ලයාගෙ අතේ තිබ්බ නිසා එයා ඒකත් මූණට දාගෙන උමග දිගේ ඇතුළට ගියා.