■● « 49 Pages with 49 Days »●■

13 - දරුණු යුද්ධයක්.

□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□
○●○●□■□  49 Pages with 49 Days  □■□●○●○
            ■□■□■□■□☆13☆□■□■□■□■

2017.05.08
17ᵗʰ Day
(පෙර කොටසේ දිනයමයි.)
(author's pov)
____________________________________

"මොකද්ද මේ වෙන්න යන්නෙ ?"

"මොකක් වුනත් ගොඩක් බයානක දෙයක්.
යේසං කිව්වෙ එහෙමයි."

" මේ ක්‍රීඩාංගනෙන් එළියට යන්න උත්සහ කරන්න. ඒක ඔයාලට කරන්න වෙන්නෙ නම් දවස් දෙක තුනකින් තමයි.
අද හෝ හෙට ඔයාලගෙ ටාස්ක් එක පටන් ගන්නවා. ඔයාලා මේ ඊතල වැදෙන්නෙ නැතිව ඉස්සරහට යන්න ඕනෙ. මේ ක්‍රීඩාංගනේ වම් පැත්තට ගියාම පඩිපෙළක් තියනවා. ඒ පඩිපෙළ තියන තැන දොර විවෘත්ත වෙන්නෙ ටාස්ක් එක ගත්තට පස්සෙ. එතකන් කාටවත් මේ සීමාවෙන් එහාට යන්න බෑ. ඒකෙන් උඩට යන්න ඕනෙ. මේ බිල්ඩින් එක හදල තියෙන්නෙ රවුමට.
          දෙවනි තට්ටුවෙ කාමර 14ක් තියනවා. ඒ අතරින් එක කාමරේකට ගියොත් විතරයි බේරෙන්න පුළුවන් වෙන්නෙ. ඒ කාමරේ ඔයාලට හොයාගන්න වෙනවා. මේ හැම දේම කරන්න ඕනෙ ඊතල නොවැදෙන්න. විශේෂම දේ තමයි මේ ඊතල වල තුඩ එකින් එකට වෙනස්."

මොකද්ද ඒ කිව්වෙ කියලා කිසි කෙනෙක්ට තේරුණේ නැහැ.  කට්ටිය බිම වාඩි වෙලා කතා කර කර හිටියා.

" ටෝරු එන්නෙම නෑ දැන් නේද අපි එක්ක."
ලයා ඇහුවෙ ප්‍රශ්නාර්ථයක් එක්ක.

" ඔව්. එයා ටිකක් වෙනස්."
සංහූන් ගණන් නොගෙන කිව්වා.

" ඒක තමයි."

" අන්න ආරක්ෂකයෙක් එනවා."
ශානිකා කිව්වෙ බය වෙලා වගේ.

ඒ ආරක්ෂකයා සංහූන් ළඟින් යනකොට එයාට පේන්න අතින් දබරැඟිල්ලයි මැදගිල්ලයි එකට තියලා සයින් එකක් පෙන්නුවා.

" ඒ මොකද්ද ඒ කළේ ?"

" මොකද්ද ලයා හැම එකටම ප්‍රශ්න අහන්නෙ. වදයක්නෙ ඒක."
සංහූන් කවදාවත් නැතුව ලයාට බැන්නා. හැමෝම සංහූන් දිහා පුදුම වෙලා බැලුවට ලයා කට කොනකින් හිනා වෙන ගමන් අහක බලන් හිටියෙ.

යේසං , ශානිකා , ලයා ටිකක් වෙලා කතා කර කර ඉද්දි සංහූන් එකපාරටම එතනින් නැගිටලා ගියා. ඒක දැක්කමත් ලයා කට කොනකින් හිනා වුන එක විතරයි කළේ.