■● « 49 Pages with 49 Days »●■

25 - නිහඬ මරණය

■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□
○●○●□■□ 49 Pages with 49 Days □■□●○●○
■□■□■□■□☆25☆□■□■□■□■

_____________________
2017.05.25
34ᵗʰ Day
(Laya pov)
__________________

ඊයෙ දවස හරිම කලකිරුණ දවසක්. කාන්තාරයේ තරඟයෙන් තමයි මෙච්චර කාලෙකට වැඩිම දෙනෙක් එකපාර මැරිලා තිබුණෙ. වාසනාවකට අපි බේරිලා තියෙන්නෙ දරුණුම ටාස්ක් එකකින්.

අද දවසම හරිම සාමකාමී විදියටයි ගත වුනේ. වෙනදා නිදාගන්න හෝල් එක ඇතුලෙ අපිට කතා කර කර ඉන්න අවසර තිබුණත් , අද එහෙම ඉන්න අවසර ලැබුණෙ නැහැ. ආරක්ෂකයො හම තැනම මුර කරලා අපිව නිශ්ශබ්දව තියාගත්තා. ඒ නිසා කැළෑවෙ සත්තුන්ගෙ කුරුල්ලන්ගෙ හඬ ඇරුනම මන්ධිරේ පුරාවටම ඇල්පෙනෙත්තක් වැටෙන සද්දෙ පවා ඇහෙන තරමට නිහඬයි.

ඒ නිසා මම කල්පනාවට වැටුනා. මට තවම කුමාරයා කවුද කියලා හිතාගන්න බැහැ. ඒ ටෝරු කියලා හිතුවත් ඒක මට ප්‍රෙහෙළිකාවක්. ඇයි එයා තාම මම සංහූන් එක්ක ඉන්නවට අකමැති ? මම සොෆියව මරපු වෙලාවෙ ටෝරු අර විදියට හැසිරුණේ ඇයි ? අනික.. පින්තූරෙ හිටපු රැජිනයි ඇත්තට දැක්ක රැජිනයි පෙනුමෙන් වෙනස්. ඒත් එයාලා දෙන්නගෙම මේකප් , ඇඳුම් සමානයි.

" මේ මන්ධිරේ ඇතුළෙ ලොකු රහසක් තියනවා. "
මම මටම හෙමින් කියාගත්‍තා. මම හිතුවා ඒක කොහොම හරි හොයාගන්නවා කියලා.

දවස් හරිම ඉක්මනින් ගත වුනා කියලයි මට හිතුනෙ. තව බොහොම ටික දවසයි අපිට මේ අගාධයෙ ඉන්න තියෙන්නෙ. ඊටපස්සෙ අපිට සාමාන්‍ය ලෝකයට යන්න පුළුවන් වෙනවා.
අන්න ඒ බලාපොරොත්තුව අපිව ජීවත් කළා.

_____________________
2017.05.26
35ᵗʰ Day
(Laya pov)
__________________

යේසං එක්ක මම මගෙ ඇඳට වෙලා ඔහේ කියව කියව හිටියා. ඊයෙ නිශ්ශබ්දව ඉන්න කිව්වට අද එහෙම එකක් නෑ.
ටෝරුව නම් දැක්කෙම නෑ. ඒක මගෙ හිතට වදයක් වුනා. අනික සංහූන් හිටියෙත් නෑ පේන දුරක.

"ආ... උඹයි ලයා.. උඹ මෙහෙ හරිම ප්‍රසිද්ධයි."
කවුද මන්දා පිරිමි කෙනෙක් හදිස්සියෙම මගෙ ළඟට ඇවිත් එහෙම කිව්වා.

" උඹ යක්ෂයෙක්. උඹ ඇයි මැරෙන්නෙ නැත්තෙ. උඹ මැරෙන්න ඕනෙ."
ඒ මිනිහා එහෙම කියවගෙන යනවා.