♣DANGER; Katliam Çetesi♠

-19- "Direniş."

Danger; Katliam Çetesi bölüm 19.

"Direniş"

Akşam saatlrrine doğru, Melike Karan a ait olan barda otururken. Etrafında kimsenin olmaması garibine gitmemişti. Karan yine yapacağını yapmış kendisini herkesten uzaklaştırmıştı.

İçkisini yudumlarken , kalabalık arasından kumral bir kızı görmüştü. Burada garson olmalıydı. Kendisine doğru geliyordu. Nedensizce onu kendine yakın hissetmişti. Kız masanın önünde dikildiğinde ona bakarak.

"Oturur musun? " dedi gülümseyerek. Kız şaşırsada  yavaşça onun yanına oturarak elindeki tepsiyi masaya bırakmıştı.

"Beni neden oturttunuz.. " dedi mırıldanarak.

"İçimden öyle yapmak geldi ve seninle tnaışmak istedim. Bilirsin etrafıma kimse yaklaşmıyor pek. "

Kız ona baktı "çünkü siz saygın birinin eşisiniz, herkes dize yaklaşmaya korkuyor" bunun üzerine Melike kıkırdadı.

"Evet bu doğru ama bunun bana bir faydası yok. Ama seninle arkadaş olmamın sakıncası yok."

Kız bir süre duraksadı ve yanındaki güzel kadını izledi bir süre. Bu işlerden pek anlamazdı ama kadının eski gruplardan birinden geldiğini düşünmüştü. Karan beyi ile tanışmalarıöp nın başka bir mümkünatı yok gibi geliyordu. 

Karakterlerine birbirlerine zıt olan bu iki insanın birbirlerini sevdiğine inanmak güç gelebiliyordu insana.

Dudaklarını büktü,  yanındaki kadın içkisini yudumlarken o etraftaki insanları incelemkle meşguldu.

"İsmin ne? " diye soruverdi birden kadın.

Kız gülümsedi. "Dilhun.. Dilhun Derin" dedi gözleri parlarken.

*****

Bir oğlan çocuğu büyük evin bahçesinde köpeğiyle beraber koşuştururken babasınınkiniin aynısı olan siyah saçları rüzgardan dağılıyordu.

Hera evden dışarıya çıkıp oğlunun yanına yaklaşırken yüzünü inceledi.

" Alaz üşüteceksin  oğlum hadi gel" Alaz annesinin sesini duyduğunda hızlıca koşarak ona sarılmış ve başını kaldırmıştı.

"Biraz daha oynasam nolurr" dedi masum bakışlar atarak. Hera oğlunun saçlarını okşadı.

"Baban gelecek biliyorsun, yemek yiyeceğiz." küçük çocuk bunun üzerine yanaklarını şişirirken omuzlarını düşürerek annesinin elini tutarak evin içersine ilerledi.

Alaz oyuncaklarla oynamazdı pek ama onun odasında bir çok oyuncak çeşidi vardı. Genelde bir çoğunu başkalarına verirdi.

"Anne kurabiye yiyebilirmiyim peki? " diyerek tekrardan annesine çevirdi bakışlarını. 

Kadın onu başıyla onaylayken çocuk gülerek mutfağa koşmuştu. O sırada dış kapı açılarak Ares içeri girmişti. Onun ardından gelen kadını tanımaması mümkün değildi.

Eslem sarı saçlarını geriye atarak paltosunu çıkarıp sanki kendi evine giriyormuşçasına içeriye adımlamıştı.

Hera gözlerini yumarak sakin olmaya çalışırken Alaz koşarsk gelerek Ares in yanına gitmiş ona sarılmıştı.

Ares oğlunun saçlarını karıştırarak kucağına aldığında Her aonları umursamayarak hizmetlilere masayı hazırlamalarını söylemişti. Ares tek kelime etmeden Alaz ile beraber salona gittiğinde Eslem iğrenç gülümsemesiyle.

"Evime iyi bakmışsın, alışmasan iyi olur geri alacağım" dedi kendinden emin bir sesle.

"Senin olmayan bir şeyi alamazsın." diyerek yanıtladı onu Hera.

Eslem ona yaklaşarak bileğini tutarak sıkmış ve çevirmişti. Hera ona yapışırken bileğini ondan kurtarmaya çalışıyordu.

"Öyle mi,? Senin olanları elinden aldığımda napacaksın bakalım diyerek onu bırakmış içeri geçmişti. Hera dolan gözleriyle bileğini tutarak merdivenlerin kenarına çöktüğünde içindeki acıyı nasıl bastırabileceğini düşündü.

Kendini toparlayarak salona girmek için hazırlandığında Eslem ve Ares in beraber Alaz ile ilgilendiklerini gördü. Sanki kendisi hiç burada değilmiş gibiydi onlar için.

'Beni affet bebeğim..' dedi içinden. Alaz ın duyamayacağını bilsede arkasını dönerek mutfağa girmiş. Eline geçen keskin bıçağı yeleğine saklayarak odalarına çıktığında. Kapıyı ardından kilitlemişti ve yutkunmuştu.

Banyoya ilerleyerek küvetin kenarjna oturmuş sakladığı bıçağı çıkararak bileğine tutmuştu.
Tam kesmek için kendini hazırlarken. Alaz'ın sesini duymuştu.

" Anne hadi yemek yiyeceğiz! Gelde yemek yiyelim beraber. " elindeki bıçağı sıkmıştı.

İçinden bir şeyler kopuyor gibi hissediyordu. Bunu sonraya bırakacağım diyerek oğlunun isteğini yapmak için odadan çıkarak onun minik ellerini tutmuş.

"Hadi gidip yemek yiyelim bebeğim." diyerek onunla beraber mutfağa geçmişti. Önlerindeki sıcak yemeklerigördüğünde Alaz'a baktı ve yavaşça ona yemeğini yedirmeye başladı.

Hiç bir zaman ikisi Ares ile beraber yemek yemezlerdi özelliklede evde birisi varsa.

Alaz sürekli soru sorarak yemeğini yerken Hera oğlunun tatlı hallerini izledi. Büyüyünce nasıl biri olacağını düşünmeden edemiyordu.

Akşam geç saatlere gelirken Alazı uyuttuğunda onun odasından çıkararak kapısını kapatmış ve kendi odalarına girmişti. Eslem gitmiş olmalıydı.

Karşısında dağınık bir yatak vardı. Ares duşta olmalıydı. Su sesini duyabiliyordu. Yavaşça kendi üstündekileri çıkararak saçlarını saldı ve banyoya ilerledi.

Duşta yıkanan Aresinin silinik görüntüsünü görebiliyordu. Yavaşça arkasından yaklaşarak sırtına sarıldı. Sıcak zu ikisinede sıçrarken Aresin durarak öylece beklediğini fark etti.

"Yine ölmeye çalışıyorsun." dedi boğuk kelimeleri arasından. Bedenini ona döndürerek onu kucağına alarak duvara yasladı ve boğazını sıktı.

"Alaz'ı annesiz bırakmayı düşünecek kadar mı vazgeçtin?"

Hera donuk bakışlarıyla onu izledi "Eslem onun yeni annesi olmaya hazır, bana ihtiyacın yok. " sözleri Aresin elini sıkılaştırmasına sebep oldu.

"Ölmeni isteseydim bunu semdem Alazı aldığımda yapardım.  Onu sana getirdim daha ne istiyorsun."

Dudakları aralandı kadının ama nefes alamadıpı için konuşmak zordu onun için.

Elini onun omzuna götirerek sıktı ve Ares elini gevşettiğinde. Anlını anlına yasladı.

"Senden boşanmak istiyorum" dedi bir çırpıda. Dedijlerinin sonucunu düşünmek istemiyordu ama Ares'in sinirlenerek onu dsha çok sıkıştırmasına sebep oldu.

"Senin sonun benim, benden başkasıyla benim oğlumla beraber olamazsın. Hiç bir erkek yakınına giremez. Sana benden başkası yok. Ben senin sonun olarak kalacağım"

"Sanki ben senin sonunmuşum gibi. Banaaşık gibi davranmayı bırak. Çocuk değiliz ikimizde. Bizi böyle yaparak yıpratıyorsun."

Ares sinieli bir nefes aldı ve onu suyun altından çekrek odaya götürerek oturttu.

O daha kendini toparlayamadan soğuk namluyu anlına bastırdı. Hera ona çağresizce baktığında baskısını arttırdı.

"Ya benimle yada hiç kimseyle Hera. "

"Neden yapıyorsun bunu" onun sözünü kesti.

"Karar ver!" sert sesi odada yankılanırken bir süre sonra evde bir ateş  sesi duyuldu. Bir mermi bir çok umudu delip geçmişti.

****