♣DANGER; Katliam Çetesi♠

-6- "Geçmişin Dikenleri"

Selam yep yeni bir bölümle sizlerleyim, sizi bekletmiyorum! Yeni bir kapak tasarladı Nida ablanız kitap için :) bu bölümü ona ithaf ediyorum!

Ehem yorum ve Voteleriniz hepimizi mutlu eder! İyi okumalar!

Danger ; Katliam Çetesi bölüm

"Geçmişin Dikenleri"

Nur hastane koridorunda öylece bir köşede yere çökmüş saatlerin geçmesini ve ikizinin ellerinden kaymasını izliyordu.

Ameliyathaneye girenlerin sayısını saymamıştı. Ama bir doktor girip, diğeri çıkıyordu.

Nidayı aramıştı gelmesi için, diğerleride yolda olmalıydı muhtemelen. Gözleri kan çanağına dönmüştü hala anlayamıyordu. Böyle bir şeyin olması imkamsızdı çünkü eğer Melike uyuşturucu kullanıyor oksaydı fark ederdi.

Ama o sürtük hemşire uyuşturucu krizi olduğunu söylemişti !

Bir saat sonra herkes koridora dolduğunda oturduğu yerden kalkıp ona baktı yorgunca. İdil'in ağladığını görmek daha sinirlenmesine sebep oldu.

Başak ın yanına gelip Melikenin normal odaya alındığını söylediğini duydu. Doktor odadan çıkıp elindeki raporları düzelerek hepsinde gözlerini gezdirdi.

"Yüksek dozda uyuşturucu bedenine girmiş, kurtulmuş olması mucize. Bundan sonra uyanmasını beklemekten başka bir şey yapamayız her ne kadar bedenini uyuşturucudan temizlesekte bedeni baya güçsüz. Uyanması günler sürebilir, geçmiş olsun." Diyip yanlarından ayrıldı.

Nur kendini sarsıntıyla Ateşe yasladı ve titrek bir nefes verdi. Kim ne için kardeşine bunu yapardı.

Ateş'in kolları kendini sarıp göğsüne yasladı sıkıca. "O uyanacak ve yeniden aramızda olacak. Onu tanıyorsun... O çok güçlü biri, aynı senin gibi" Diye fısıldadı Ateş. 'Aynı.. Senin gibi..."

-----+--+-----

Nida acile gelen bir hasta yüzünden yanlarından ayrılmak zorunda kaldı. Hız

hızla Acil odasına girip yatakta yatan adama baktı. Aral olduğunu görünce kaşlarını çattı ve iç çekip konuşmadı. 2 saatin sonunda Aral odaya alınmıştı.

Aral Gözlerini araladığında  yarasının acısını umursuyor gibi değildi, baygın olmasa hastaneye bile gelmeyi istemezdi zaten. Yavaşça doğruldu "Hangi beynini siktiğim getirdi beni buraya." Mıraldandı.

O sırada hemşirelerle ve stajyerlerle Nida içeri girdi Ancak tanımamazlıktan gelmeye çalıştı. Sonuçta şuan çalışıyordu. Elindeki belgelere bakarak "Kendinizi yormayın, ağır yaralıydınız." Demişti.

Aral "Yorulduğumu söyleyen kim?" Dedi. Umursamazca doğrulup ve serum iğnesini çıkardı "Doktorluk sana yakışmış." Nida iç çekti. "Çıkartma." Sert ve kesin bir dille konuşmuştu. Soğukkanlılığı hissediliyordu.

AralDurgun gözlerle ona bakıp ve iğneyi kenara fırlattı "Benim bunlara ihtiyacım yok Doktor." Üstündeki örtüyü kaldırıp kenara fırlattı. Nida sabırlı bir şekilde dudağını yaladı ve belgeleri yere atarak ona baktı.

"Şimdi buradan çıkıp gidersen o dikişler patlar. 2 saate kalmadan da fazlasıyla kan kaybedersin. Hastaneye yetiştirdiler diyelim. Kanın bulunması uzun sürer. Şimdi kes şu salaklığı ve uzan. Ah ama kan kaybından hayatını kaybetmek istersen...orası başka." Dedi ve arkasını dönüp kapıya ilerledi.