PAULARINA ELLISE MCCOY'S POV
Nakahilata parin ako sa kama ko at walang balak na umalis o tumayo man lang dahil tinatamad akong simulan ang araw ko ngayon "*sigh* masyado na talaga akong tamad" saad ko sa sarili at tinuloy ang pakikipag starring contest sa kisame ng kwartong to
"Paano kaya kung mag day off ako no?" kausap ko pa sa sarili at parang may bumbilyang lumulutang sa isip ko ng madesisyon kong sabihin yon kay manang kaya agad na akong umalis mula sa pagkakahiga at naglakad upang hanapin si manang
Habang pababa ako ay biglang napadako ang tingin ko sa pinto na pabukas na kaya agad akong nagtago sa isang kwartong katabi ko at isinara ito pero may kaunting siwang parin upang makita ko kung sino ang lalaking lumabas ng kwartong iyon
Nanlaki ang mata ko ng mapagtantong ang boss pala namin iyon pero nangibabaw ang pagtataka ko kung bakit napunta sya dito sa kwarto ng mga kasambahay
Ewan ko ba pero sa tuwing nakikita ko ang maamo nyang mukha ay may something talaga sa pakiramdam ko na parang gusto ko syang yakapin at sunggaban ng halik pero pinipigilan dahil ayokong malagay sa peligro
Nang makaalis na sya ay doon lang ako umalis agad at nagsimula na ulit maglakad upang hanapin si manang pero lutang akong isip ko dahilan upang may mga alaala nanamang pumapasok sa utak ko
"What If magka amnesia ka?"
"Then I'll have amnesia"
"Paano moko makikilala?"
"Pfft! sweetheart If ever that I may have amnesia then don't worry, ou mind might forget but our heart isn't"
"Paano kung ako naman yung magkaamnesia?"
"Then I'll try my best to let you remember that you love this handsome man~"
"Pfft! b*liw! HAHAHAHAH!!!"
Napahawak uli ako sa ulo ko ng bahagya itong sumakit pero kalaunan ay nawala rin, 'bakit sa tuwing nakikita ko sya ay may mga alaalang bumabalik sa isipan ko?' takang tanong ko pero alam ko naman na walang makakasagot nom kundi ang dating ako lang
Few hours later...
Nakapag-paalam na ako kay manang na kung pwede ba akong mag day off at pumayag naman sya at sasabihin nya rin daw ito sa boss pero ang problema lang ay....
"Please take us with youuu!!"
"Wahhh!!! Wag kang umalis pleaseee!!'
"I'll create chaos in here if ever that you'll left us!!"
Pagsusumamo ng mga bata sa akin habang inaayos ko ang kama ko dahil uuwi muna ako ng probinsya upang makasama uli sila inay at itay pero ang mga bata ay hindi pumapayag na umalis ako kaya napabuntong hininga muna ako bago sila lingunin
"Kids...wag kayong magalala dalawang araw lang naman ako roon saka babalik rin naman ako promise pero dapat behave lang kayo habang wala ako ah?" panguuto ko pa sa kanila kaya mabilis na tumango ang dalawa habang si Christian naman ay masama ang tingin sa akin
"I don't believe you!" matalim at medyo nakanguso nyang saad kaya agad kong pinigilan ang pagngiti ko dahil sa ang cute nyang tignan ngayon na bahagya pang nakanguso sa harap ko, ibang iba sa mga nakikita ko noon nung bagong dating pa ako
"Fine...kung ayaw mong edi don't" saad ko at tinarayan pa sya kaya mas lalong humaba ang pagkakanguso nya "ate Rinrin naman ehh!!" saad nya kaya hindi ko na napigilan ang pagtawa ko at inilabas na iyon
"Eh sa aalis nga ako babalik rin naman akooo!" ngayon naman ay ako ang nagsusumamo sa kanila na payagan na ako, hindi kasi ako makakaalis kung hindi sila pumapayag yan ang isa sa mga rules dito sa mansion, kung aalis ka ay dapat aprubado ng mga bata at alam nila pero sa sitwasyon ko ngayon ay parang ayaw nila akong payagan
YOU ARE READING
MS. SOLDIER'S FADED MEMORIES (FORGOTTEN SERIES#1: PAULARINA ELLISE MCCOY)
RandomA WOMAN WHO LOST HER MEMORIES BECAUSE OF AN ACCIDENT ON HER JOB GOT END UP IN A UNFAMILIAR PLACE AND GOT ADOPTED BY AN OLD COUPLE. YEARS LATER SHE GOT A JOB AS A NEW BABYSITTER OF THREE YOUNG KIDS OF A WELL KNOWN MULTI-MILLIONER, BUT WHAT IF SHE SUD...
