STELLA DEMONICE SMITH'S POV
Nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mata ko at doon ko lang napagtantong umaga na pala at dito na kami nakatulog ni Paula sa kwebang sinilungan namin
Nakita ko naman syang mahimbing na natutulog sa gilid ko kaya napangiti ako "how I miss seeing your sleepy face" bulong ko sa hangin at inilagay sa may tenga nya ang takas na buhok nya
"Hmm..." ungol nya at kinusot kusot ang mata habang dahan-dahang bumabangon "morning Rina" nakangiting saad ko kaya napatingin sya sa akin at tumuloy iyon ng ilang sigundo bago sya tuluyang nahimasmasan
"Hello at magandang umaga rin sayo" saad nya at bahagyang ngumiti pa pero natawa ako ng malakas na kumulo ang tyan nya kaya namumula syang napaiwas ng tingin at doon ko na nga nilabas ang hagalpak kong tawa
"BWAHAHAHAHAHA!!" tawa ko na mas lalo nyang ikinamula "wag kang tumawa!" nahihiya nya pang saad kaya sinubukan kong pigilan pero ayaw talaga
"Pfft! HAHAHAHAHA!!" tawa ko pa at halos mawalan na ako ng hininga sa kakatawa ko at nagpagulong gulong na nga ako sa pwesto ko habang nakahawak sa nasakit nang tyan
"Hmp!" saad nya it inirapan ako at ako naman ay nagpahid na ng luha ko dahil sa kakatawa, this reminds me of the old days when we we're still in high school. Naglakad na kami papalabas ng kweba at kumunot ang noo ko ng makakita ng mga bato na nakakalat sa daan at papunta iyon sa isang direksyon
Nagtaka pa ako lalo ng sundan iyon ni Paula kaya I had no choice buy yo do the same. Ilang minuto pa ang nilakad namin at laking gulat ko ng makauwi kami kaya tumingin ako sa kasama ko na nakangisi nang nakatingin sakin
"Alam ko na ililigaw mo tayo dahil hindi mo nga alam ang pasikot sikot dito kaya habang naglalakad tayo ay nagiiwan ako ng mga bato sa daan" saad nya na ikinamangha ko 'this is really Paularina' saad ko sa isip ko at bahagyang ngumiti
"Sige uuwi nako sa hotel na pinagtutuluyan ko baka kasi nandoon na yung kasama ko at kanina pa pala naghihintay" saad ko sa kanya na ikinatango nya lang kaya nagpaalam muna ako sa kanya bago tahakin ang daan papunta sa hotel na pinagtutuluyan ko
SKYLAR MILLER'S POV
I am in deep frustration right now because I can't seem to contact Stella and up until now she isn't here yet. I looked at the door when it opened and there I saw Stella walking out of it
"Where have you been?! I've arrived here last night yet you weren't here!" I said in frustration yet she dared to laugh at me?!
"Why the h*ll are you laughing?!" I said in annoyance but she just laughed even louder "BWAHAHAHAHAHA!! nakailang tawa na ako ngayon HAHAHAHAHAHA!!" she said while laughing reason why I've facepalm
"She's really crazy sometimes, no wonder Damon's always stress" I whispered in the air and walk out of the room
As I walk to the seashore I noticed that there's this girl who is staring at the sea and her figure is familiar so I went to her but out of luck somebody called for her reason why I just watched her leave
I sigh as I continue on walking but the image of that woman's figure didn't come off my mind even if I shove it out nothing works so I ended up going to the hotel early than I expected
PAULARINA ELLISE MCCOY'S POV
Papauwi na sana ako kaso kailangan raw ako nila nanay sa may dalampasigan na medyo malayo sa lugar namin kaya kabit labag sa loob ay pumunta parin ako
"Buti at pumayag ka" saad ni nanay kaya napanguso ako "nay naman eh!" reklamo ko pero tinawanan lang nila akong dalawa kaya mas lalong humaba ang nguso ko
YOU ARE READING
MS. SOLDIER'S FADED MEMORIES (FORGOTTEN SERIES#1: PAULARINA ELLISE MCCOY)
RandomA WOMAN WHO LOST HER MEMORIES BECAUSE OF AN ACCIDENT ON HER JOB GOT END UP IN A UNFAMILIAR PLACE AND GOT ADOPTED BY AN OLD COUPLE. YEARS LATER SHE GOT A JOB AS A NEW BABYSITTER OF THREE YOUNG KIDS OF A WELL KNOWN MULTI-MILLIONER, BUT WHAT IF SHE SUD...