PAULARINA ELLISE MCCOY'S POV
Kinaumagahan nga ay tama ang hinala ko na bubungangaan kami ni kuya pero since hindi sya gold at diamond ako nangblackamail ako syempre kaya tinigilan na kami HAHAHAHAHA!
At dahil nga raw tumakas kami kailangan pa naming magstay rito ng isa pang linggo kaya wala na kaming nagawa kasi parusa namin yon HAHAHA! habang naglalakad ako sa dalampasigan ay may napansin akong isang grupo ng mga bata at akmang pupuntahan ko na sana sila ng bigla akong tawagin pabalik sa amin kaya pumunta na lang ako roon
Tinignan ko pa mula sa likod ko ang mga bata pero papalaalis na sila kaya di ko narin maabutan
CHRISTIAN BLAZE MILLER'S POV
Ilang oras na kaming naglalakad sa kalsada pero di parin kami nakakasakay ng kahit anong sasakyan pauwi saka wala pa sila daddy para masundo kami rito at kung babalik man kami sa pinanggalingan namin ay sigurado akong hinihintay kami nung mga nangkidnap sa amin kaya it's a big no no
"Wahhh! I'm hungry!!" reklamo ni Damien at nakanguso pang hinawakan ang tyan nya kaya napabuntong hininga ako at kumuha ng isang piece ng maliit na tsokolate sa bag nya at ibinigay iyon sa kanya kaya agad nya naman iyong kinain pero alam ko na di pa sapat yon para sa kanya
"If only we have our parents with us" rinig kong bulong ni Axxel at napayuko pang napailing "we really need to escape this place but how?" tanong ni Max at nagulat kami ng may bigla na lang magpaputok sa likuran namin kaya napalingon kami rito at nakita ang babaeng binugbog namin kahapon
"There they are!" sigaw nito at tinuro kami kaya pinaputukan kami ng mga lalaki na kasama nya kaya pinasan namina ng apat na tatlong taong gulang na mga bat aat mabilis na tumakbo, tatawa tawa namang tumatakbo si Christine dahil hinahabol pa kami ay gustong gusto nya talaga ang larong naghahabulan
Nagpaputok pa sila kaya dumukot kami isa isa ng flash bomb sa bulsa namin at sabay sabay iyong hinagis papunta sa direksyon ng sasakyan nila at agad rin kaming pumikit ng tumama iyon sa lupa at naramdaman nga namin ang nakasisilaw na ilaw na nanggaling roon
"Argh!!" rinig naming sigaw nila at ang pagtigil ng sasakyan nila kaya tumakbo kami papunta roon at tinulak ang mga sakay niyon kaya nalaglag sila at agad na ngang minabela ni kuya Luca ang sasakyan kaya naiwan sila roon sa gitna ng kalsada na nagwawala kaya napatawa kami
"Byebye!!!" sigaw sa kanila ni Damien sabay kaway at umabot ng isa nanamang flash bomb at binato nanaman sa kanila kaya hindi namin maiwasang tumawa habang pinagmamasdan silang nangangapa sa hangin dahil sa malkaas na epekto ng nakasisilaw na ilaw ng flash bomb
Kung masyado ka kasing natutok roon ay posible ka talagang mabulag at kung isa naman ay isang araw kang hindi makakakita ng kahit ano kung hindi puti lang, nagmamaneho na nga si kuya Luca sa harap samantalang kami rito sa likod ay nagkakasiyahan maliban sa akin na nakatingin lang sa labas ng bintana
'makakauwi narin kami sawakas' saad ko sa isipan at napangiti at kung sakali mang makasalubong namin sila daddy ay mas malaki pa ang pag-asa naming makauwi sa bahay namin at makapagbihis narin ng komportableng kasuotan imbis na itong uniporme naming lukot lukot at sobrang dumi na dahil nga sa mga dinanas namin
"Sana makauwi na agad tayo para makatulog narin ng matiwasay" rinig kong saad ni Maxinne sa tabi ko na ikinasangayon ni Pathon at ng iba pa kaya sumang-ayon narin ako sa kanila
Ilang oras pa ang byahe namin at tama nga ako dahil nakasalubong namin ang sasakyan nila dad kaya agad kaming bumaba roon at pumunta sa kanila "my vegetables!!" masayang saad ni tita Mellisa at niyakap sila kuya Luca, Pathon at Mariaella samantalang kami namang tatlo ay pumunta kay dad at niyakap sya ng mahigpit
YOU ARE READING
MS. SOLDIER'S FADED MEMORIES (FORGOTTEN SERIES#1: PAULARINA ELLISE MCCOY)
RandomA WOMAN WHO LOST HER MEMORIES BECAUSE OF AN ACCIDENT ON HER JOB GOT END UP IN A UNFAMILIAR PLACE AND GOT ADOPTED BY AN OLD COUPLE. YEARS LATER SHE GOT A JOB AS A NEW BABYSITTER OF THREE YOUNG KIDS OF A WELL KNOWN MULTI-MILLIONER, BUT WHAT IF SHE SUD...
