MS. SOLDIER'S FADED MEMORIES (FORGOTTEN SERIES#1: PAULARINA ELLISE MCCOY)

CHAPTER 16: MISSING

PAULARINA ELLISE MCCOY'S POV

Natapos ang araw nato ng wala man lang kakaibang nangyayari at nagpapasalamat ako dahil don "you seem very happy today" napatingin naman ako sa likuran ko ng marinig ko ang boses na yon

"Ahh....wala naman, ilang linggo na kasi  the enemy's planning something big" saad naman nya kaya napatingin ako rito "sa tingin mo.....sino nga ba ang kalaban natin?" tanong ko rito at kasabay naman non ang malakas na pagihip ng hangin

'kahit na kilala ko na ang nasa likod ng lahat ng mga nangyari sa akin hindi dapat ako maniwala na sya lang ang mastermind ng lahat ng to dahil nakita ko nga sa alaala ko na dalawa sila'

•KINABUKASAN•

Maaga akong nagising dahil nga ay magtutulong pa ako sa pagpreprepair ng mga kakainin ng magaama, hindi porke ay medyo nakakaalala na ako ay hindi na dapat ako magtulong at panoorin na lang sila

Kasambahay at tagabantay parin ako ng mga bata kaya dapat ko tong gawin. Habang nagluluto ako ay may pumasok sa kusina at napagtanto kong si Rebeka ito

Ilang araw korin syang hindi nakita marahil ay nagiging abala na ang lahat sa darating na 38th birthday ni Skylar kaya hindi na katulad dati na lagi kaming nakakapagusap

"Rebeka" tawag ko sa pangalan nya at nakita ko naman ang paglingon nito sa akin at napangiti pa "hmm?" tanging saad nito kaya lumapit ako sa kanya at hinawakan sya sa balikat

"Kapag may nakita kang di kaaya ayang mga galaw dito o bagay sabihin mo agad sakin" saad ko na ikinatango nya lang "sasabihin ko agad sayo yan pangako" saad nya at ngumiti pa ng matamis

Mapangiti na lang ako sa kanya pero bigla na lang ako nakaramdan ng kakaiba yung feeling na may mangyayari nanamang masama pero ngayon mas malala

"Oh sya aalis na ako, ingat!" saad nya at umalis na nga sa kusina pero habang pinagmamasdan ko sya mas nagiging malala ang pakiramdam ko na may mangyayari talagang masama

"Hoy!" nabalik ako sa wisyo ko ng may pumitik ng daliri nila sa harap ko at malakas na boses akong sininghalan at nalaman ko na si Hermois pala yon na nakapamaywang na nakatingin sakin habang nakataas ang kilay

"Huh?" saad ko at ilang beses pang napakurap "kanina ka pa nakatulala dyan, may iniisip ka ba?" chismosong saad nya pero umiling lang ako at nagpilit ng ngiti

'baka nga masama lang talaga ang pakiramdam ko at kung ano ano lang ang naiisip'

AMANDA CASSANDRA KUNNE'S POV

|BELL RINGING|

"Okay that's for today have a nice lunch everyone" saad ko sa mga studyante ko at inayos ang mga gamit pero napadako ang tingin ko sa isang studyanteng babae na nakaupo parin sa isa sa mga upuan

"Hmm? is there something wrong child?" tanong ko rito kaya gulat itong napabaling sa akin ng tingin "ahh wala naman po prof..." saad nito at ibinalik ang tingin sa labas ng bintana at napabuntong hininga

"May problema ka at alam ko iyon just by looking at you I can assure that what I've said is true" saad ko at kumuha ng isa sa mga upuan ng mga studyante rito at inilagay sa harap nya

"Tell me what's bothering you Crisha" saad ko sa batang kaharap ko kaya bumaling ito sa akin pero agad ring napayuko at kinalikot ang mga daliri, she is Crisha Marie Santillian one of my bestest friend's daughter

"Prof...paano po ba maging malakas at hindi maging mahina?" tanong nito at tumingin diretso sa mga mata ko, nabigla man ng kaunti pero napangiti na lang ako dahil she resembles her father too much

"Why the sudden question?" imbis na sagutin ang tanong nya ay tinanong ko sya pabalik kaya napayuko ulit sya at pinagpantay ang mga labi bago balingan ulit ng tingin ang bintana at tumingin sa mga batang pakalat kalat na ngayon sa field