ကမ္ဘာပျက်ကပ်အတွင်းမှ သူဌေးဟမ်းစတားလေး

Five{ဝူရိ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်မောကျသွားခြင်း}

ေမာ့ခယ္ၿမိဳ႔  ည၁၀နာရီဝန္းက်င္

တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္းခ်မ္းလွေသာ အခါသမယညခ်မ္းမွာလူနာတင္ယာဉ္ႏွင့္ ရဲကားမ်ား၏ ဥၾသသံမ်ားသည္ ျပတင္းတံခါးအျပင္မွ အခ်ိန္ႏွင့္အမ်ွ ပဲ့တင္သံလို ထြက္ေနသျဖင့္ ဝန္းက်င္ရိွလူအမ်ား၏စိတ္ကို ရႈပ္ေထြးသြားေစကာ အထိတ္တလန္႔ျဖစ္သြားရသည္။

နဲေရွာင္ႏွင့္က်န္ႏွစ္ေယာက္ ဟိုတယ္သို႔ ျပန္လာၿပီးေနာက္ သြမ့္ဝမ္ယြီဆီမွ ဖုန္းဝင္လာသည္။

သြမ့္ဝမ္ယြီ အေျခအေနကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာကာ အဓိကအေၾကာင္းအရာကိုသာ ၪီးတည္ၿပီးေျပာခဲ့သည္။နဲေရွာင္ကို သူရွာေတြ့ထားတဲ့သတင္းအား ပို႔ေပးလိုက္ၿပီး တည္ၿငိမ္စြာျဖင့္
“ေဘာ့စ္ ကြၽန္ေတာ္ ငါးႀကီးရဲ့ ေနာက္ဆံုးရဓာတ္ပံုကိုရွာေတြ့ထားတယ္ ဒါေပမယ့္ မွားေနသလိုပဲ"

"အဲ့လူ ဗိုင္းရပ္စ္ ကူးခံေနရတယ္လို႔ သံသယရိွေနတယ္"

နဲေရွာင္ ထိုအရာကိုၾကားၿပီးေနာက္ သြမ့္ဝမ္ယြီ ပို႔ေပးထားတဲ့ စာရြက္စာတမ္းကို ခ်က္ခ်င္းႏိွပ္လိုက္သည္။အေတာ္ပင္ ထူးဆန္းၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ ဓါတ္ပံုတစ္ပံုသည္ သူ႔ျမင္ကြင္းထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လာ၏။

ဝူဝမ္ခ်ီဟာ  ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ျဖစ္ေနေသာ ေရွာင္ယန္းအား ဆိုဖာေပၚတြင္ ထိုင္ေစၿပီး ေစာင္ကို ၿခံဳေပးလိုက္၏။သူေမာ့ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ နဲေရွာင္ရဲ့နက္ေမွာင္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြဟာ က်ံဳ႔ေနသေယာင္ႏွင့္ ေလးနက္တဲ့အမူအရာကိုျမင္လိုက္ရေတာ့ သတိမမူမိပဲမေနေတာ့ေပ။

"ေဘာ့စ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

“မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး ၾကၫ့္စမ္း။ဒါက ဘာနဲ႔တူတယ္လို႔ ထင္ၾကလဲ"

နဲေရွာင္ ဖုန္းကိုလွည့္ကာ  မ်က္ေမွာက္က်ံဳ႔ၿပီး ထိႏွစ္ေယာက္အား ဓာတ္ပံုကို ေသခ်ာျပလိုက္သည္။ဝူဝမ္ခ်ီႏွင့္ေရွာင္ယန္းတို႔၏ အၾကည့္က ဓာတ္ပံုေပၚကိုေရာက္သြားေတာ့ အံ့ၾသသြားကာ ပါးစပ္ေလးေတြဟစိဟစိျဖစ္သြား၏။။

ပံုထဲက သူတို႔သတ္ပစ္ခ်င္ေနတဲ့ လူက အရင္ပံုစံနဲ႔မတူေတာ့ေပ။

မ်က္ဝန္းေတြက ၫွို႔မိႈင္းမိႈင္းသဖြယ္ရိွၿပီးခံစားခ်က္ကင္းမဲ့ေနကာ အျပာေရာင္အစြယ္မ်ားကတြဲေလာင္းက်ေနၿပီး အျပာနဲ႔အဝါစပ္အေရာင္ အဖုမ်ားလည္း ထြက္ေန၏ .....နဂိုမ်က္ႏွာက ထူးဆန္းၿပီး ရြံစရာေကာင္းသြားသည္။၄၏ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလံုးသည္ အေလာင္းေကာင္အတိုင္းလဲေနၿပီး ႏွင္းျဖဴျဖဴမ်ားကလည္း ေသြးမ်ားဖံုးအုပ္ေနေသာ
ေၾကာင့္ ၾကက္ေသြးေရာင္သို႔​ေျပာင္းလဲသြားကာ ေဘးနားတြင္လည္း က်ိဳးပဲ့ေနေသာအရိုးမ်ားကဝိုင္းေန၏။