ကမ္ဘာပျက်ကပ်အတွင်းမှ သူဌေးဟမ်းစတားလေး

25

ထိုစဥ္ နင္းဖုန္းႏွင့္သြမ့္ဝမ္ယြီတို႔ အနားကဖုတ္ေကာင္ေတြကို ရင္ဆိုင္ေနရစဥ္ နဲေရွာင္သည္ က်န္းခ်ိဳးကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုက္ခိုက္ရန္ သူ၏ေလအစြမ္းကို အသံုးျပဳလိုက္၏။

တိုက္ခ်င္ခိုက္ခ်င္ေနတဲ့အရူးက်န္းခ်ိဳးႏွင့္ ဒီအခ်ိန္တြင္ေတြ့ရသည့္လူတိုင္းမွာ သူတို႔ကံဆိုးေနသည္ကို သိသြားၾက၏။

အံ့ၾသစရာေကာင္းတာက က်န္းခ်ိဳးအနားက ေခ်ာေမာၿပီး ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ျဖစ္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသားဟာ တကယ္ကို စြမ္းရည္ပိုင္ဆိုင္သူျဖစ္ၿပီး spatialအထူးစြမ္းရည္ကိုပိုင္ဆိုင္ထား၏။

ပိုင္မိန္းက တစ္ဖက္မွာ ရပ္လိုက္ၿပီး သူ႔လက္ကို ေျမႇာက္လိုက္၏။  သူသည္ ပတ္ဝန္းက်င္ရိွ ဖုတ္ေကာင္မ်ားကို ေခ်မႈန္းရန္ ေက်ာက္တံုးတစ္ခုကို လြယ္လြယ္ကူကူ ကြၽမ္းက်င္စြာ ထုတ္လႊတ္လိုက္သည္။လူတိုင္း၏အာရံုကသူ႔ဆီေရာက္ေနတာကို ခံစားမိေသာ္လည္း မတတ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ သိမ္ေမြ့စြာပင္ၿပံဳးလိုက္ၿပီး ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းျပဳမူလိုက္သည္။

"ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္မပူပါနဲ႔... ကြၽန္ေတာ္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္"

ဒါကိုျမင္ေတာ့ အားလံုးက ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်န္းခ်္ိုးက ဘာလို႔ ဒီလိုလူကို ေခၚလာတာလဲ ဆိုတာသိလိုက္ရ၏။

သူက ရိုးရိုးရွင္းရွင္း စိတ္ထားေကာင္းတဲ့ လူသားဂိုေဒါင္ႀကီးပဲ!!

က်န္းခ်ိဳးက  အိတ္ေလးတစ္အိတ္ေတာင္မေဆာင္ဘဲ ဖုတ္ေကာင္မ်ားျပၫ့္ေနတဲ့ ဤၿမိဳ႔လယ္တြင္ အပူအပင္ကင္းစြာ ေလ်ွာက္သြားႏိုင္သည္မွာ အံ့ၾသစရာေတာ့မဟုတ္။ဒါေတြက  ပိုင္မိန္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။  အစပိုင္းမွာေတာ့ စိတ္ရူးေပါက္ေနတဲ့သူရဲ့ မိုက္ရူးရဲဆန္မႈဟုသာထင္ခဲ့၏။

နင္းဖုန္းမွရုတ္​တရက္​ အနည္းငယ္​ခ်ဉ္​လာသည္​။  "ဒီေခြးမသားေလး က်န္းခ်ိဳးက ဘာလို႔ ဒီေလာက္ကံေကာင္းေနတာလဲ?"

သူတို႔၏အဖြဲ႔သည္ တိုက္ခိုက္ေရးစြမ္းအားႏွင့္ အလြန္အစြမ္းထက္သၫ့္စြမ္းရည္မ်ား ျပၫ့္ႏွက္ေနေသာ္လည္း ေထာက္ပံ့ေရးႏွင့္ပတ္သက္လာလ်ွင္ ၄တို႔တြင္ အမွန္တကယ္ပင္ နည္းလမ္းမရိွခဲ့။  ေရွာ့ပင္းေမာလ္ႀကီးတစ္ခုကို ျဖတ္သြားတိုင္း ေမ်ွာ္ၾကၫ့္ကာ သက္ျပင္းသာခ်ႏိုင္ၾကသည္။  တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ၄တို႔၏အိတ္မ်ားထဲမွ ပစၥည္းမ်ား ကုန္သြားသၫ့္အခါတိုင္း ၄တို႔ကို ျပန္ရွာျဖည့္ရန္ ရုန္းကန္ေနရသည္။။