En Büyük Hayalimdin Sen -Tamamlandı-

26. Uzun Zaman Sonra

Merhabaaa :) 

Foto:Demir'in annesi

Başını salladı usulca. "Teşekkür ederim sevgilim."  Aslı'ya dönerek gülümsedi. "Beni arkadaşınla tanıştırmayacak mısın?" diye devam etti sonra. Sadece yanımda olmasını istemiştim ama o her zamanki gibi daha fazlasını yapıyordu. Beni idare ediyordu.

Aslı'ya baktım tiksinerek. "O benim arkadaşım değil." Hiçbir eyim olamazdı bu kadın. Hala nasıl karşımda utanmadan durabildiğine inanamıyordum.

Aslı araya girerek "Eski sevgilisiyim." dediğinde Hayal gülümsedi.

"Neden çekinerek söylüyorsunuz ki? Sonuçta geçmişte kalmış şeylerle ilgilenmem. Her neyse kalacak mısınız? Ona göre Demir'in kardeşini çağırıp size eşlik edebiliriz. Beni bekliyor da." 

Aslı gözlerini kısarak önce Hayal'e sonra bana baktı. "Kardeşinle görüştüğünü bilmiyordum." derken bir zamanlar bunu yapmam için beni ikna çabaları aklıma geldi. Bunu başaranın Hayal olduğunu anlayarak kıskanmıştı. Her ne kadar tam olarak başarmış olmasa da.

"Görüşmeye karar verdim." dedim düz tutmaya çalıştığım sesimle. 

Hayal gülümsedi. "Siz oturun ben Ilgın'ı çağırayım." 

Aslı elini havaya kaldırdı ona engel olmak için. "Gerek yok, hala burada yaşadığını bilmiyordum. Yandaki evi bilseydim tutmazdım." 

Hayal'in durakladığını görebiliyordum. İlgisiz görünse de biliyordum. Bir yerlerde önemliydi benim için.

"Komşularımla pek görüşmediğimi biliyorsun Aslı. Orada olman benim için çok da önemli değil bu yüzden." 

Aslı başını salladı. "Pekala ama ben yine de görüşeceğimizi umut edeceğim." diyerek gitti.

Hayal bir süre onun gidişini izledikten sonra anahtarı bana uzattı. "Kendi arabamın anahtarını alabilirim artık." 

Gitmesine engel olmak için elini tuttum. Gözleri gözlerime değdiğinde "Teşekkür ederim" dedim.

Elini hafifçe çekti ve başını salladı. "Önemli değil, sonuçta diğer insanlara karşı oynadığımız artık rutinleşen bir oyun bu." diyerek merdivenleri çıktı.

Hayal geri döndüğünde Ömür kapıdan giriyordu. Heyecanla "Demir çok ilginç şeyler oluyor. Biraz önce Aslı ile Ilgın'ı bahçede konuşurken gördüm. Güneş sonunda aklımı başımdan aldı." 

Hayal "Daha becerememiş." diyerek evden çıkınca Ömür bana döndü.

"O ne demekti şimdi? Doğru mu gördüm yani?" 

Başımı sallayınca bana bakakaldı. Kendini toparladığında gelip koltuğa oturdu. Sonra bana bakarak "Hayal ona mı kızgın?" diye sordu.

Sıkıntıyla "Onunla ilgi soru sormasan iyi olacak." dedim.

Hayal şu anda anlatmak istediğim son şeydi. Onun gözlerine bakıyordum ama artık bana ait olmayan gözlerdi onlar. Giderken onu unutmayı istemiştim. Onu unutamamıştım ama onu tamamen kaybetmiştim. Başarmıştım işte. Bana olabildiğince uzaktı artık ama neden mutsuzdum? Onun bu ilgisizliği neden beni delirtiyordu? Kolundan tutup kapıyı kilitlemeyi düşünüyordum bazen.

"Onun için döndün değil mi?" diye sorduğunda elimde olmadan başımı salladım. Beynim reddetmeye çalışsa da bedenim kabul etmiyordu demek ki.

"Ona bir şey söylemedin mi?" 

Başımı iki yana salladım. "Ne söyleyebilirdim ki? Eski sevgilisine dönmüş." dediğimde gözlerini kocaman açmış bana bakıyordu.

"Neler olmuş da haberim yokmuş."