En Büyük Hayalimdin Sen -Tamamlandı-

28. Kurallar

Merhabaaa :)) Foto:Demir

Evet Sarp bir kızla oturuyordu ve mutluydu. Onlara bakarken gülümsemeden edemedim. Demir'e bakıp "Yanlarına gidelim mi?" diye sorduğumda alay eder gibi baktı. "Pekala, yalnız giderim." diye devam ettim.

Masadan kalktığımda Demir'in de peşimden geldiğini fark edince gülümsemeden edemedim. Ne olursa olsun yerinde oturup bekleyememişti. Ah Demir, sen de bana alışıyorsun işte. Keşke kendini affettirecek bir yol bulabilseydin. Tüm kalbimle onu affedebilmeyi istiyordum.

Sarp bizi fark ettiğinde ayağa kalktı. Ona sarıldım önce. "Nasılsın güzellik?"  diye sorduğunda ağzım kulaklarımda gülümsedim. 

"İyiyim yakışıklı sen de çok iyi görünüyorsun." Sarp gülümsedi tüm samimiyetiyle. Bu adamı işte bu yüzden çok seviyordum. Hiçbir yapmacıklık yoktu onda. Yalan, riya, samimiyetsizlik... Sanki insanlığından bunlar silinmişti.

Sarpla yemeğe gelen kıza döndüğümde kıza "Çoook özledim." diyerek sıkı sıkı sarıldım. 

O da bana "Bende bende." diyerek sarıldı. Onu gerçekten çok özlemiştim. Ayrıldığımızda bize şaşkın bir şekilde bakan Demir'e döndüm.

"Simge Sarp'ın kardeşi." 

Demir flört eden bir tavırla gülümseyince karnına dirseğimi geçirmek istedim. Benim önümde bari yapma, değil mi ama? Az önce onu affedebileceğimi düşünürken şimdi sürünmesini istiyordum.

"Memnun oldum Simge, Demir." diyerek elini uzattığında Simge başını salladı umursamaz bir şekilde. 

"Biliyorum." Demir'in oltasına gelmediği için bir kere daha sevdim Simge'yi. 

Sarp bize bakarak "Bize katılsanıza." dedi.

Başımı iki yana salladım. "Yok siz abi kardeş hasret giderin. Sen okuldayken ben Simge'nin boş bir anında onunla görüşürüm." 

Simge gülümseyerek başıyla onayladı. "Afiyet olsun." diyerek yanlarından ayrıldım sonra.

Giderken Demir de yanımda yürüyordu. Birden elini belime koyunca 'Sarp'a gövde gösterisi ha?' diye düşünmeden edemedim. Bu adam bana sahip olamadığı için bu kadar olaydım demek ki.

Masaya oturduğumuzda yanan gözlerle bana bakıyordu. Bugün bana hiç böyle bakmamışken şimdi bakıyordu işte. Garson yemekleri bırakıp gittiğinde "Bir sorun mu var?" diye sordum.

"Sorun mu?" dedi alayla.  "Ne sorun olabilir ki? Senin için burada bir yer buluyorum ama sen koşa koşa sevgiline gidiyorsun. Belki de buraya gelmesini mesaj attın. Buraya sen gelmek istediğine göre." dediğinde ona inanamıyordum.

"Bunu çok düşündün mü gerçekten?" diye söylendiğimde sinirle iç geçirdi.

"Benimle oyun oynama Hayal. Çok bir ilgili haller, yanımda olmak istemeler, burada benimle yemeğe gelmeler... Ne yapmaya çalışıyorsun kızım sen? Sevgilini gözüme sokunca senin kazandığını mı düşüneceğim?" 

Gözlerimi kaçırdım. "Bir yarış içinde miyiz ki bir kazanan olsun?" diye söylendim kendi kendime. Onun duyup duymadığından da emin değildim.

Sinirle elini saçlarının arasından geçirdi. "Benimle savaşmıyor musun?" diye sordu gözlerini gözlerimden ayırmadan.

Savaş mı veriyordum? Öyleyse neden kazanıyormuş gibi hissetmiyordum? O kaybettiğini mi hissediyordu? Gözlerine baktım uzun uzun. Demir bugün kırılmıştı. Gerçekten büyük bir hayal kırıklığı yaşamıştı. Şimdi olanlar yüzünden sinirini benden çıkarıyordu. Buna izin vermem gerekiyordu belki de ama yapamazdım.