En Büyük Hayalimdin Sen -Tamamlandı-

4.Tozlu Raflardan İnen Geçmiş

Hayal'e gülümseyerek baktıktan sonra  kitaba bir şeyler yazıp ona uzattı. Hayal kitabı aldığında 3. sayfada kuralların başlangıcı vardı. 13. sayfada bir şey yoktu, 23. sayfada da. Kitabı rastgele karıştırdı ama yazı göremedi. Boş mu vermişti? Yazmıştı sanki? Sormak da istemiyordu. Ona baktığında halinden çok eğlendiği belliydi. Kitabı kapatıp masanın üstüne koydu. 

"Ne oldu? Oynamaktan vaz mı geçtin?" diye sordu alayla. Gözlerini onun gözlerine diktiğinde neden bu adamdan bu kadar çok etkilendiğini anlıyordu aslında. Gözlerinin derinliklerinde gizli kalmış duygular vardı. Eksik kalmış bir şeyler... Gülümsemeye çalışarak "Hangi sayfa?" diye sordu. Adam omuz silkerek "63" dedi. Kaşlarını kaldırmış ona bakarken "Ben her şeye ortadan başlamayı tercih ederim. En heyecanlı ve en zevkli yerden." dediğinde gülümsemesine engel olamadı. Bunu yaptığında da birden pişman oldu. Sayfayı açıp baktığında "Benimle yemeğe çık." yazmıştı. Bu adamla yemeğe çıkmak mı? 'Hey ben sana hala aşığım. Yani en azından öyle olduğunu düşünüyorum. Sadece eğlenecektik.' Bir dakika eğlenmek ve yemek? Bu adamın başka planları olabilirdi.

"Nasıl bir yemek bu?" diye sordu heyecanını belli etmemeye çalışarak.

Nasıl bir yemek mi? Normal bir yemek işte. Başka ne bekliyordu ki? Özel bir şey mi? "Nasıl bir şey istersiniz prenses?" dediğinde kızın gergin olduğunu görebiliyordu. Başını iki yana sallayıp "Fazlasıyla sıradan." diye yanıtladığında Demir kahkaha attı. 

"Sıradan mı? Sen beni ne zaman sıradan gördün ki? Benim her halim bir olay." dediğinde kız kaşlarını kaldırmış ona bakıyordu. Bu kızdaki bakışları seviyordu. Ona bir öğretmen edasıyla bakıyordu. Sonunda "Tamam o zaman bu sefer de sıradan olarak olay olabilirsin." dediğinde onun ciddi olduğunu görebiliyordu. Gözlerinde bir şeyler vardı. Ürküyordu, insanlar canını yakmış olmalıydı. Neden bilmiyordu ama "Tamam." dedi. "Sıradan bir yerde sıradan bir yemek." dediğinde kız başıyla onayladı.

Bir süre kahvelerini içtiler sessizce. Gözleri değerli taşlar gibiydi ama hüzünlüydü. İlk defa bir kadının hüznünü almak istedi ama yapamazdı. Kadınlardan uzak durmalıydı. Bu hayattaki en büyük saçmalık bir kadını mutlu etmek için uğraşmaktı.

Aslında fazlasıyla çekingen, içine kapanık duruyordu. Sayfalar dolusu yazabilecek bir tip değildi sanki. Nasıl yazar olmuştu, neden yazmıştı? Aslında bunları merak ediyordu. Tam sormak için ağzını açmıştı ki  "Gidelim mi artık?" diye sordu kız. 

Demir soracaklarını başka bir zamana saklayıp başıyla onayladıktan sonra kalktılar. Hesabı öderken kız "Ben öderim." dedi ama  daha önce hiçbir kadına hesabı ödetmediği için izin vermedi. Kafeden çıkarken "Bana bir taksi çağırır mısın?" dedi Hayal çekinerek. Sanki başka birinden bir şey istemek ona ağır geliyormuş gibi. "Ben bırakırım." dedi ama kız başını iki yana salladı.

"Bu oyuna neden girdiğimi bilmiyorum ama bittiğinde zarar gören sen değil, ben olacağım. Herkesin gözünde senin tarafından kullanılıp atılmış biri olacağım." diyerek yoldan geçen bir taksiyi durdurup gitti.

Bu kızı kullanacaktı. Yani en azından bu niyetle onunla zaman geçiriyordu biliyordu ama onun söylediği anlamda kullanmayı hiç düşünmemişti. O sırada patlayan flaşla kendine geldi. Doğru ya kız bu hayata alışık değildi. O bir yazardı, kameralar ona göre değildi. Ona göre olan kağıt ve kalemdi.

***

Bu adam eve ıslık çalarak mı girmişti ona mı öyle geliyordu? Keyfi yerinde görünüyordu ve ayıktı. İçmemişti buna emindi. Bu kız buna uyuşturucu falan mı veriyordu yoksa, nasıl içmediği halde bu kadar sakin oluyordu?

"Demir neler oldu?" dediğinde arkadaşı kendini tek kişilik koltuğa attı. "Bana içecek bir şeyler versene oradan." dediğinde kaşlarını kaldırıp ona baktı. O da rahat bir tavırla "Soğuk içecek sadece. Soda gibi." dedi göz kırparak. Bir an içki istediğini sanarak ödü kopmuştu. Şu içkileri gözünün önünden kaldırsa hiç de fena olmayacaktı.