Κάθαρση

Συμφωνημένη πλάνη

Έρχομαι πάλι, ερωτευμένοι, να σας πω
τώρα τη νύχτα που κυλιέστε στα σκοτάδια
θεριά ανήμερα που γίνεστε τυφλά
και που προσπίπτετε σε πόδια που σας διώχνουν

Πως δεν αξίζει του μυαλού σας το γκρεμό
να τον γεμίζουν αλλονών τα μαξιλάρια
κι ούτε θα πέσετε μετά στα μαλακά
καθώς θα τρέχετε από αυτά που σας στριμώχνουν.

Κάθε σταγόνα του εαυτού σας είναι εδώ
και δε λαδώνεται με υπόστυλα και χάδια
πίσω να κάνετε στο τέλος θα είναι αργά
στο χώμα ,αθόρυβα, τα  χ έ ρ ι α   μ α ς  μάς σπρώχνουν.