Έτσι ξαφνικά, εκεί που πάντα πρόσεχα τα πράγματά μου
Εκείνο το ροζ φόρεμα το έχασα.Πιανόταν παντού καθώς στροβιλιζόμουν
Μα μέσα του ένιωθα άπιαστη.Λιωμένο, ταλαιπωρημένο απ' τα παιχνίδια ύφασμα
Σαν εκείνο δεν υπήρχε αλλο στον κόσμο.Θες όμως όταν κατάλαβα ότι το φορούσα,
θες όταν πρώτη φορά το γέμισα κοκκινάδια,Κουκουλωμένη και γυμνή με άφησε
Άθικτη και στερημένηΣοβαρή να επιπλέω
Στον κατακόκκινο ωκεανό.ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ ροζ φόρεμα, από πρώτο χέρι.
YOU ARE READING
Κάθαρση
PoetryΌσες γέφυρες κι αν χτίσεις, θα προχωρήσεις πατώντας στο σταυρό σου. 30/3/22 & 12/12/22: #1 σε "Ποίηση", "Poetry" και "Φιλοσοφία". Σας ευχαριστώ. ❤