Κάθαρση

Κόκκινα γόνατα

Μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις.

Έχεις δει κι εσύ, σαν μουτζουρωμένα από προκλητικό τριαντάφυλλο, δυο κόκκινα γόνατα.

Δεν μιλώ για τα δικά σου όταν έτρεχες παιδάκι στα χώματα
Και άμα έπεφτες αμέσως σηκωνόσουν πάνω

Δεν ήταν τα ηλιοκαμένα άκρα σου όταν έφηβος καθόσουν στην παραλία με τις ώρες
Και τι προστασία να χρειαστείς -έχεις ζωή μπροστά σου-,

Ήταν τα γόνατα του κοριτσιού εκείνου
που δάγκωνε τα σύννεφα ή κρυβόταν απ' τη σκιά της
που έκανε τ' αστέρια να δακρύζουν από χαρά ή λύπη,
που ξάπλωνε στο χώμα και έφτιαχνε αγγέλους ή θαβόταν ζωντανή,

Γι' αυτά τα κόκκινα γόνατα σου λέω. Μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις.

Αφού κι εσύ κάποτε υπήρξες χτυπημένος.