Βαθιές ρωγμές απομακρύνουν
αδιάκοπα προθέσεις ξένες.
Δεν επιτρέπουνε καινούρια λάθη μάθησης
και διαφυλάσσουν μόνο παγωμένα σίδερα
απο εκείνα που κρατά η παλιά ζωή μου.Μου λείπουνε τα σκοτεινά δωμάτια.
Δεν υπάρχει πια διακόπτης για τον ήλιο
να μη φωτίζεται κάθε στιγμή η φρίκη
κι επιζητώ μια σπιθαμή τυφλών ματιών.Θέλω να εντάξω στο υστέρημά μου
έστω ένα χάδι άδειο από βιώματα.
Μα όταν τολμάω από τη σκέψη μου να βγω
Φωνάζει αυτή και με κρατά: 《Έχεις ευθύνη》.
YOU ARE READING
Κάθαρση
PoetryΌσες γέφυρες κι αν χτίσεις, θα προχωρήσεις πατώντας στο σταυρό σου. 30/3/22 & 12/12/22: #1 σε "Ποίηση", "Poetry" και "Φιλοσοφία". Σας ευχαριστώ. ❤