Κάθαρση

Καθαρός αέρας

Κάθομαι στην άκρη του τελευταίου ορόφου.
Μπροστά η πόλη υπέρλαμπρη
Κάτω τα αυτοκίνητα όλο έρχονται απ' την λεωφόρο
Και στην ατμόσφαιρα ασταμάτητος ήχος βιαστικών βημάτων.

Κάθομαι στην άκρη του τελευταίου ορόφου
Το κτίριο σαν μαύρο τσιγαρόχαρτο με στάχτες
Χωρίς παράθυρα, αφού δεν υπάρχουν τοίχοι
Με καπνό να βγαίνει αργά, προκλητικά απ' τα συντρίμμια.

Λίγος καθαρός αέρας επιτέλους.

Κάθομαι στην άκρη του τελευταίου ορόφου
για να σταματήσουν τα περπατήματα.
Γιατί όταν όλοι οδηγούν κλείνουν οι δρόμοι
Γιατί χωρίς τα φώτα θα έβλεπα τ' αστέρια.