Κάθαρση

Τα αγάλματα δεν κλαίνε

Ακίνητος.

Ούτε μια ρυτίδα πάνω σου
Εκτός από τα φυσικά λυγισμένα δάχτυλα.

Σε έχουν ντύσει με επίσημα κουρέλια
Αλλά το σώμα σου είναι μαρμάρινο
και το δέρμα σου τόσο λείο.
Πες μου ποιος επιδέξιος γλύπτης σε έφτιαξε έτσι αφύσικο
Για να του πω να σουλουπώσει την φωνή μου.

"Τα αγάλματα δεν μιλάνε".

Τότε γιατί αγγίζω τα χέρια σου ενώ φοράς σακάκι;

Τα χείλη σου σφίγγονται.
Είσαι άγαλμα, και δεν πρέπει να μιλήσεις.

Το χέρι μου πηγαίνει πάνω κάτω στο στήθος σου
Μα τα αγάλματα δεν έχουν καρδιά.

Πες μου ποιος σ' έφτιαξε τόσο δυσλειτουργικό
Να, ξεχασε να ασβεστώσει τα μάτια.

"Τα αγάλματα δεν κλαίνε".