Κάθαρση

Αλυσίδα

Περνάς την αλυσίδα στον λαιμό μου
Χέρια ανίκανα σφιγμένα
Κατακόκκινο το μάγουλό μου
Πίσω τα μαλλιά μου τραβηγμένα
Σαν κούκλα πορσελάνινη το πρόσωπό μου.

Τα πόδια μου απ' το στρώμα κρεμασμένα
Δεν τον ορίζω πλέον τον εαυτό μου
Μην σε νοιάζει δεν το πρόσεξα το αίμα
Αφού το σώμα μου δεν είναι πια δικό μου.