Μια προσευχή

25 3 1
                                    

Θεέ μου, λυπούμαι που δεν επαναπαύομαι.
Άλλες προσδοκίες είχε σχηματίσει το παιδί για μένα
κι εγώ διατείνομαι πως δεν σε βρίσκω.

Όσο ανέλπιστα ψάχνω
ένα σκοινί ν' αρπάξω
να με τραβήξει απ' το όριο του κόσμου
σε μια καθαρή ατμόσφαιρα
τόσο πιο βαθιά χώνομαι
σε δεδομένα όρια με τρόπο κυνικό.

Θεέ μου
Αν έχω κάτι να περηφανεύομαι και να με θλίβει
Είναι οτι δεν γονάτισα μπροστά σου.

Μην παίρνεις στα σοβαρά τη γνωμη μου
-συγχώρεσέ τη-
Μα θαρρώ πως, όσο επιχρυσώνουν τη φυλακή σου,
τόσο σε πετούν απ' τον κόσμο.

ΚάθαρσηWhere stories live. Discover now