Γιατί όταν λυπούμαστε η φύση να γελάει;
Κοίτα, κοίτα πως πέφτουν τα δάκρυά μου στο χώμα
Και απλώνεται πράσινο χαλί όταν σφίγγω τα μάτια
Φτάνει άραγε η ευωδιά των κρίνων
Κάτω απ' τη γη όπου κοιμάσαι;Χαράζει σ' όλο τον κόσμο τώρα που ποθώ τη νύχτα
Από τον ήλιο πώς να κρυφτώ;Άκου, άκου την πρωινη δροσιά
Νιώθεις τον κυματισμό της θάλασσας
Έτσι όπως σ' έχει στα ατέλειωτα βάθη της;Γιατί έγω δεν νιώθω τίποτα και βλέπω το θαύμα.
Ένα μόνο ευχαριστώ στην φύση που αναστήθηκε
Και γέμισε ο τάφος σου λουλούδια.Σας ευχαριστω πολύ για τις 1Κ προβολές❤
Θα ακολουθησει περιοδος διορθωσεων, οποτε πολλα κειμενα θα κατεβουν και θα ξανανεβουν.
Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο❤
YOU ARE READING
Κάθαρση
PoetryΌσες γέφυρες κι αν χτίσεις, θα προχωρήσεις πατώντας στο σταυρό σου. 30/3/22 & 12/12/22: #1 σε "Ποίηση", "Poetry" και "Φιλοσοφία". Σας ευχαριστώ. ❤