Κάθαρση

Για εσένα.

Θέλω τόσο να γράψω για εσένα.
Ναι, για εσένα.

Νιώθω όμως λες και με αποφεύγουν οι λέξεις, σαν να ξέρουν ότι τις χρησιμοποιώ απρεπώς.

Δεν πειράζει. Δεν έχουν άλλωστε την δύναμη να αποδείξουν τα σ' αγαπώ τα δικά μας.

Ναι, ακόμα σ' αγαπώ κι ας μην πρέπει ούτε να σε σκέφτομαι.

Και ποιός τα ορίζει τα πρέπει; Εμείς, λίγο πριν πέσουμε θύματά τους.

Γραφω για εσενα κι ας μην πρέπει.
Άλλη μια φορά για εσένα.

Είσαι σαν τα βιβλία που διαβάζω ξανά και ξανά
Πάντα έχω αγωνία για την κατάληξη κι ας ξέρω τι θα γίνει στο τέλος.

Είσαι και σαν τα ποιήματα που γράφω.
Κάθε φορά η ίδια ιστορία με διαφορετικές λέξεις, και τι καταφέρνω;
Μόνο να ξενυχτάω για χάρη τους.

Γράφω για εσένα.

Πάντα για εσένα θα γράφω.