KEŞİŞLER (Karanlık Güçler Serisi II)

☠Bölüm 12☠

Serkan’ın gözleri kısıldı ve baştan aşağı Jefi’yi süzdü. “Boyuna göre çok zayıfsın.” Dedi. Gözlerini Jefi’nin vücuduna yapışan sporcu atletine sabitledi. “O kadarda kaslı değilsin.”
 
“Iyy.” Dedim farkında olmadan ve Serkan anında bana döndü.
 
“Neye ıyy dedin İrem.”
 
Omuz silktim. “Şey, kusura bakma ama aşırı kaslı erkeklerden pek hoşlanmam.” Jefi, kahkahasını gizlemek için öksürünce Serkan kafasını hızla ona çevirdi.
 
“Demek dövüş hocasısın.”
 
Azra bana yaklaşıp kulağıma “eyvah! Serkan’ın fena halde dayak yemeye niyeti var gibi.” dedi. Bende buna katılıyordum. Serkan çok kaslı bir erkekti ve şuanda Jefi’yi zayıf olmasından dolayı fazlasıyla hafife alıyordu. Jefi, başını öne sallayıp alaycı tavrıyla gülümsedi.
 
“Evet. Yaklaşık beş yaşından beri eğitim alıyorum.”
 
“Pekâlâ!” dedi Serkan. “Ne kadar sıkı bir rakipsin görelim bakalım.”
 
Jefi, tek kelime etmeden dövüş pozisyonunu aldı. Serkan’da tam karşısına geçti. Jefi kuş kadar hafif görünüyordu. Serkan ise tam bir hantaldı. Gerçekten itici bir tipi vardı. Gözleri arası birbirine çok yakındı ve çekik kara gözleri vardı. Burnunun ucu kemikliydi ve dudaklarının üstü görünmeyecek kadar inceydi. Çenesinde cücük sakalı vardı. Elmacık kemikleri çıkık, saçları ve kaşları kahverengiydi.
 
Serkan, hızla bir yumruk savurdu ama Jefi anında yumruk yapan elini tutup kolunun iç kısmına diz darbesi geçirdi ve ben o anda Jefi’nin aslında hiç hareket etmediğini fark ettim. Adam ona darbeler savuruyordu ama Jefi, kendisini hiç yormadan sakince savuşturuyor ve sıkı bir darbe indiriyordu.
 
Serkan, minderde sırt üstü çakıldığında Jefi, dizlerinin üstünde eğilip kolunu gırtlağına dayadığında Serkan nefes nefeseydi Jefi ise gayet normaldi. Alnında bir damla bile ter yoktu. Sonra ayağının üstünde doğrulup elini uzattı. Serkan’da uzanıp ayağa kalktı ve Jefi’ye hayranlıkla baktı.
 
“Sana büyük haksızlık ettim, dostum. Süper hızlısın ve tekniklerin çok kapalı. Ne yapacağını kestiremedim hiç. Oysa sen zihnimi okuyor gibiydin.”
 
Jefi, elini belime dolayarak “ben bu iş içinde büyüdüm.” Dedi. Hava atmadan cevap vermesi ona bir kere daha âşık olmama sebep oldu.
 
“Kız arkadaşının eğitimini neden bıraktın?”
 
“Yeni bir işe girdim ve ona yeteri kadar vakit ayıramıyorum. Oda sporu sevdiği için buraya yazılmak zorunda kaldı.”
 
Serkan bana döndü. “İrem, çırak ustayı geçermiş lafının ne kadarındasın?”
 
“Eşit sayılırız.” Dedim. Jefi kahkaha attı.

“Eşit değiliz, prenses. Sen her zaman sırt üstü minderde pes ediyorsun.”
 
“HA! HA!” Dedim ve elini itip Serkan’ın karşısına geçtim. Serkan, direk dövüş pozisyonuna geçti bende onun o kaslı yumruklarının bana denk gelirse ne kadar acıtacağını kafamda enine boyuna tarttım. Sanırım eve morluk içinde gidecektim. Derken ilk darbesi kelebek tekme oldu ve anında başımı dizlerime kadar eğip belimin kenarında dizlerini yakaladım. Hızla kaslı ve ağır bacaklarını çekip sırt üstü mindere çaktım. Yerde gülüp bana baktı.
 
“Tamam. Bu kadar yeter. Seninle Stretching yapacağız. Daha önceden hiçbir kız sırtımı mindere getirememişti. Oysa sen ilk hamlede başardın. Bu yüzden...” Omuzlarından destek alıp takla atarak ayaklarının üstünde durdu. “…stretching beni rezil etmeyecek bir spor ve ben rezil olmak istemiyorum. Burada bir karizmam var benim.”
 
“Stret ne?” dedi Jefi.
 
“Jimnastik ve yoga karışımı bir spor.” Dedi Serkan. “İrem ciddi derecede kilo kaybı yaşıyor. Onun daha fazla bu aletleri kullanmasını istemiyorum.”

Uzun bir süre Jefi tehdit dolu bakışlarıyla Serkan'ı süzüp başıyla onayladı ve bize çalışmak için alan bıraktı. Jefi çalışma aletlerini incelerken sessizce Serkan’ın bana gösterdiği hareketleri yapmaya başladım. Fakat gözüm bir taraftan da Jefi’nin üstündeydi. Buke hiç vakit kaybetmemiş onu esir almış sürekli yakın temasta bulunma çabalarına giriyordu. Bu da hiç mi hiç hoşuma gitmemişti ve Serkan'ın dediklerine odaklanma sorunu yaşatıyordu.