Meeting the Sons of Politicians (Sandro Marcos)

CHAPTER 17

Chapter 17
PRIDE
Its getting dark pero napagdesisyonan kong mag-lakad lakad kasama si Tequilla. This has been part of our family at parang mas mahal pa ito ni Simon kesa sa amin na sarili niyang kapatid.
Kai she has been ignoring me for the whole day, and it sucks. Di man lang nagsasabi kong saan pumunta kailangan pang kay Simon ko malaman. Like we had a understanding to this situation we are in. At uuwi siyang kasama ang taong dahilan ng pagkainis ko sa kanya.

And what the did she even know what it means to accept chocolate from a man, oh boy tong babaeng to.

“Mang Lita, nakaluto na ho kayo tulungan ko na po kayo?” pagpasok ko sa kitchen. Naghahanda na ito ng lutuhin para sa hapunan.

“ay sige Nakong, dito linisin mo yang gulay. Nagrequest si Ma’am Liza ng pinakbet, lulutuin ko lang to iba.”

Habang nagprepare ako para sa lulutuin pumasok si Sandro, puro kumuha ng tubig at ayon halatang badtrip pa rin.

“Manang, paki sabi ho sa kasama niyo na paki ayos ang dining table.” Sabi ni Sandro

Nagtaka ata si Manang Lita na pwede na mang sabihin na sa kin ng deretsahan at kailangan pang ipasabi.

“Sige ho manang. May iba ba silang bisita?” tanong ko kay manang Lita na galing sa sala.

“Wala naman, sige na para makabalik ka kaagad.”

Tahimik akong nag-ayos ng mga utensil, saktong lumabas naman si Vincent sa kanayng room.

“Ohh Kai san ka galing wala ka kanina nag skating ako.”
“Humabol ako sa enrollment para wala nang problema.”

“so sa firm ka ni Mom for practicum?” tanong niya.

“hopefully matanggap, para less hassle at makasama pa rin ako sa inyo.”

Matamang nakikinig lang si Sandro sa may malapit.

“There is no need to come na, practicum mo na yan baka masagasaan pa ang schedule mo sa school.”

“Hindi naman pwede sir kasi trabaho ko naman yun.”

“Kai anong sinabi ko sayo, don’t ever call me Sir.”

Natawa lang ako, everytime I do that nagagalit siya.

“Sa kitchen mo na ako ha, magluluto lang.” talikod ko sa kanya.
“Sama ako I have nothing to do naman tutulung ako.”

I just allowed him to come although diskompyado akong makakatulong ito.

“I think , I messed up a bit Kai.” Sabay pakita sa gulay na kanyang hiniwa.

“pwede pa yan, kasi naman nanood ka na lang muna sa sala kanina. Mag-vovolunteer di naman marunong” kantyaw ko.

“Hey!! We can learn naman a.”

“oo na bilis na para makakain ka na rin.” Tulak ko sa kanya para hugasan ang sitaw.”

“Normal ba to hindi pareho ang mga sizes.”

“Bakit does size matter?” natatawa kong tanong at siyang kanyang kinatahimik.

“It does Kai.”makahulugan niyang sabi at sabay kaming tumawa.

“Ikaw natuto ka na rin jan sa mga kaibigan mong baliw. And one thing more mukhang biyernes santo ang mukha ni Manong alam mob a kong bakit? Kaninang umaga pa yan. ”
Nagkibit balikat na lang din ako.

“maghugas kana tapos na rin ako dito, tawagin mon a sina Ma’am at Sir Bong”

“okay. I’ll them I had helped in cooking this dish.”