Routhelia'nın Kalbi

40. • Yeni Bir Tehdit •

Ashriel

Evet, Dünya'da sıradan bir gündü. Fazla sıradan bir gündü. Anithea'nın klanına düşman olan diğer klanların saldırılarına maruz kalmadığımız, ortalıkta gezen ve insanlardan beslenen vampir türünü avlamadığımız ya da kaçak İmperiumları Routhelia'ya teslim etmek üzere yakalamadığımız sıradan bir gün. Neden bu kadar sakindi ki?

Düşüncelerimi okuyan Elismera elinde bir bardak sıcak çikolatayla yanımdaki yüksek tabureye kurulmuştu. "Daha ne istiyorsun Ashriel?" diye zihnime fısıldadı.

"Neredeyse bir milenyumdan daha yaşlısın ama sıcak çikolata içiyorsun," dedi Lucian.

Ona öfke dolu bir bakış attım. "Bir milenyumdan daha yaşlısın ama eşin bebek bir İmperium."

Lucian gururla oturuşunu dikleştirdi. "Evet, senin kızın aynı zamanda."

Ona uyarıcı bakışlar atarken Routh mutfağa giriş yaptı. "Mis gibi çikolata kokuyor."

Elismera gülümseyerek kızımıza baktı. "Sıcak çikolata. Senin için de biraz var."

Routh bardağa biraz sıcak içecekten doldurup Lucian'ın yanındaki boş tabureye oturdu. "Evet baba," derken bardağını masaya bıraktı. "Bizi sabahın köründe buraya toplamanın sebebi nedir?"

"Anthony'yi Wonrath'ta keşif gezisine gönderdim. Her şey çok durgundu ve bu da bir şeyler ters gidiyor demektir. Öte yanda atmosferde tuhaf güç dalgalanmaları var. Hayra alamet olamaz."

Birden Anthony'nin mutfağa girişiyle hepimiz dikkatlerimizi ona yöneltmiştik. Adam nefes nefese kalmıştı. Eğilerek ellerini dizlerine yasladı.

"Sorun nedir?" diye sordu Routh.

Anthony doğrulup ada tezgâhtan destek almaya çalıştı. "Size bir şey diyeceğim ama asla inanmayacaksınız. Evelyn ölünce hepsi ölmüştü ama bu ne demek hiç bilmiyorum."

"Söyle artık," diyerek ayağa kalktım.

Anthony hızlı soluklarının arasından korkuyla konuştu. "Gölge İblisleri. Yüzlerce hatta binlerce Gölge İblisi Wonrath'ta. Akın akın Dünya'ya yayılıyorlar. Başlarındaysa kurtulanlardan biri var."

Lucian ayağa kalktığında hızla Anthony'nin yanına gitti. "Kim?"

"Kadim melez Nathaniel."

Tuttuğumu fark etmediğim nefesimi serbest bıraktım. Evet, Dünya'da son derece sıradan bir gündü. İşte başlıyorduk.

Devam edecek...