Lost Soul (GxG) [Completed]

Chapter 31

Claire's POV

"Ngayon nalang ulit tayo nagkasama nang ganito ah? Masyado kanang busy simula nung lumipat kayo." Mahabang pahayag ni Sari.

Yes we're together right now and nandito kami sa Baywalk. 1 ride lang naman ang layo nito sa bahay namin.

"Sorry about that. Namiss din naman kitang kasama kahit papaano." I really meant it. Siya lang ang malapit kong kaibigan kaya medyo nakakalungkot din na minsan nalang kaming nagkikita.

"So, kamusta ka naman? Si Mama?" I mentally rolled my eyes dahil sa pagtawag niyang Mama sa Mama ko. Ako kaya yung totoong anak.

"Feeling anak lang? Well...Okay lang naman kami. Ikaw ba?"

"Bulag ka ba? Kita mong okay lang ako eh." Minsan gusto ko nalang ding kalimutan na kaibigan ko to eh. Masyadong pilosopo.

"Joke lang bespren hahahaha" Agad na bawi nito nung tinapunan ko siya ng masamang tingin.

"Oh eto seryoso na...Bakit pala hindi kayo magkasama ni Lynn?" Binigyan ko siya ng Seryoso-ka-ba look.

"Dapat ba lagi kaming magkasama kahit saan? May kanya-kanyang buhay parin kami no! Hindi lang sa'kin umiikot ang mundo niya at ganun din ako."

Totoo naman diba? May mga bagay parin na kailangan naming gawin nang wala ang isa't-isa.

And madalas na kaming magkasama pag nasa school kaya I think I should give her some time for herself and same goes to me.

"Ang lalim nung sagot mo ah. May pinaghuhugutan ka ba?"

Talaga ba? I think normal lang naman yung sagot ko ah? Ganun naman talaga dapat lahat sa relasyon diba?

"Wala baliw." Maikling sagot ko sa kanya.

"Sige sabi mo eh. Last question pala."

What? May isa pa? "Ano yun?"

"Anong plano mo pag naka-graduate kana?"

Huh?

Biglang na blanko ang utak ko sa tanong niya.

I hate that question. I hate being asked something like that. I feel pressured whenever I hear that.

It's annoying.

How about Lynn? Kami parin kaya during that time? Pano pag hindi? Pano kung ang inakala kong destinasyon ko na ay isa lang palang 'stopover'? I don't want her to be that stopover.

Magiging okay lang kaya ang buhay ko in the future? Or magkaka-future nga ba ako?

What kind of person will I become?

"Huy! Ano na?! Natulala kana dyan." Napabalik ako sa reyalidad dahil sa lakas ng boses ni Sari.

"H-huh?"

"Sabi ko.. anong plano mo pagka-graduate?" Ah oo nga pala.

Huminga muna ako ng malalim bago sumagot. "Actually...I'm one of those people who still don't know where I will be in the next years.. It's still blurry, unclear, and out of my reach. Hindi ko pa naiisip kung ano ang gusto ko sa buhay ko, dapat bang kumuha na lang ako ng sarili kong bahay, kotse, mag-travel, or just settle down? But everytime people tell me that's what I need, I don't feel the excitement of going after those things anymore. Not that I hate it but I think rather than getting the obvious expectations and what society pressures me to have because of my age, I feel like iba ang gusto ko... something more."