Katil +18

9

{HASTANEDEKİ KAOS}

Odama cıktım ve üstümü degiştirmistim aklim ise miho da kalmıştı jungkook ona neden öyle davranmıştı neler dönüyordu ortada  Herhangi bir kıyafet giydim ve aşagıya indigim ilk gördüğüm şey ikisininde  koltukta oturuyor olmasıydı birbirleriyle  konuşuyorlardı jimin bana dönerek jungkooku uyarir gibi vurdu  ve sustular

"eee seni kim götürsün ?" Banamı soruyorlardı tabikide jungkooku asla secmiyecektim yavaşca merdivenlerden inerken jimine doğru ilerledim

Koyu kahvernegi saclarini geriye doğru atarak bana baktı ve daha sonra jimine döndü "sen götür benim işim var tamam anlaştıgımıza göre ben kaçar" ellerine birbirine vurarak  ayaga kalkarak  kapıya yoneldi bi anda durdu arkasını döndü ve parmagıyla beni işaret etti

"Sonunda senin gibi bir baş belasindan kurtuluyorum" Bana laf attarak Kapının kulpuna yöneldi  o an derin bir nefret hisederken hislerimizin karşilikli olduğunu anladım asla asla demiyeceksim bu hayyata daha sözümün üzerinden beş dakika bile geçmemişti nerden cikmistiki bu sozler agzimdan  o an onu sinir etmek ruhumu beslendiriyor gibi hisetmiştim

" Aaa cok ayıp alınırım ," gülümsedim ve elimle jungkooku işaret ederek ona doğru yöneldim "seninle gitmek istiyorum"

Jungkook öküzün trene baktıgı gibi bana bakarken elli bile kapının kulpunda  kalmıştı yüzündeki şaskınlik bana  icten ice zevk verirken  jimine geri bakkındım jimin ise elleriyle kendini göstererek neden ben degil dercesine yüzüme bakkıyordu

Jungkooka el sallayarak birazda dalga geçtim "beni duydun dimi kulaginda bir problem yoksa tabi"

Sonunda konuşmuş "benmi ne sacma secim,kafamı buluyorsun benimle "

Gülümseyerek jungkooka doğru yaklaştım "kahretsinki ka4sıma başka biri cikmadi da senin gibi  sacma biri cikti ne yapacaksın kader"  sôyledigim sözlere kudurmuştuki sesi birden yükselmişti

"seni şimdi"

Aramizdaki gerginlihi ortadan kaldırmak adına jiminncümleye atıldı "sabir hadi jungkook . Sen götür benimde işim var zaten anlarsınya"

Jungkook derin bir mefes allarak kendini sakinleştirmeye calişti" nasıl oluyorda bu her seferinde başıma kalıyor  sakin ol jungkook sakin ol bu son" kendini olan teselisi bittikten sonra

Kapıda kalan ellli ile kapıyı actı ve beni beklemeden cıkti  jimin ise bana yaklaşarak  hemen ellimden tutu bu cocugun derdinide anlamıyordum evimin önünde siyah bir araba vardı görünüşte bir sey demesemde icin ice modele hayran kalmiştım  kapıyı açtım ve ön koltuga otturdum  ufak bir göz temasindan  sonra emliyet kemarimi taktım

Sakin sakin ilerlerken birden bir arabyi durdurdu

"Emliyet kemerini tak" saskın gözlerle jungkooka bakkınırken bir an kör olabilechini düşündüm

"Takmasam ne olur  hem sanane " derin bir nefes allarak bana doğru yaklaştı ve kemere uzandım şuanda acayip derecede yakındık kalbim tek ritimde atarken yüzündeki bütün kusur denebilecek güzelikleri cok yakından görüyordum daha fazla bunu sürdürürsem zararlı ben olacaktım gögsüne baskı uygulayarak ittirdim

"Sapık adamsın sen e zaten takili hazir hastaneye gitmişken sanada gözden sıra alalım bir muane ol dos tavsiyesi" jungkook derin bir nefes alırken bana doğru yaklaştı

"Seninle ben dost olmayı birak düşman bile olamayiz bunu o kuvuk kestane beyine sok"  yüzümü ekşiderek dil cikartım ve cama diğru yômeldim ve Geri kalan Yol boyu susarak gecirmiştik , hastaneye geldigimizde ise daha iceri girmeden hastanenin cikişinda beni birakmişti