Katil +18

47

{ESKİ ANILLAR}

    Birbirimize sarılmıştık yılardan sonra  çok değer verdigim birini bulmuştum  ama ona karsı icimde aşka dair bir belirti yoktu benim kalbim jkungkook icin çarpıyordu  rm nefes nefese konuştu

"sen! ama nasıl olur adı min di benimle konuştugum kızın yılarça min diye tanıdım ben onu " ben rm gülümserken oda bana gülümsüyordu

"bende rap moster diye ama sençe önemli olan o mu"   Rm min gözlerindeki parlaklık sönmüştü  sarılmayı bıraktı ve sahilde  tamamen batan güneşe yüzünü cevirdi

"hayır! ,galiba güneş parlaklıgını artık söndürdü ha ne dersin min veya da alna " gülümsedim ve rm baktim olumlu anlamında başımı salladım

"galiba öyle son kez omuzunda  uyuyabilirmiyim?  Ram moster ?" Rm gamzeli bir gülümseme  sunmuştu  kafamı koymam icin omzunu yana yatırmiştı

"galiba buna benimde ihtiyacım var !" insann her dk hayatına gelecegine ve yasiyacagi brlli degildi

Saat dokuza  geliyordu hangi ara bu kadar zaman geçtigini farketmemiştim bile o kadar sesizdiki insanın ici huzurla doluyordu sadece sözcüklerin yerine nefeslerimiz hakimdi o anda sesizligi bozan tek şey   rm telefonunun  çalmasıydı rm omzundan kalktım ve  etrafa son bir kez daha baktım ayakabılarımı yanımdan uzandım ve giyindim  rm' e döndügümde telefinda biriyle konuşuyordu 

"hı hı tamam  yoldayız az sorna geliriz" telefonu kapatıp kot çebine tıkıştırdı ve bana döndü

"jungkook nerde kaldıgımızı  ve eve niye daha önceden gelmedigimizi soruyor  bütün sahili dolanmiş ama  bizi bulamamış" sapsalligina gülerken oturdugum  banktan kalktık arabaya bindik ve  eve ilerledik jungkook benden ne saklıyor olabilirdi  rm döndügümde  yola ful dikat odaklanmiştı

"rm sana bir şey soraçagım ama söz vereceksin  söyliyecegine tamamı!" olumlu anlamda başını saladı  "söyliyecegin şeye bağlı ?

"benden ne saklıyor yeter her sevgili oldugumuzu ögrenen jk odaya çekiyor "

rm dudaklarini bükerek bana baktı "bu konu hakında sana bir şey diyebilecegimi sanmıyorum ! jungkooka  sorsan daha mantıklı"

Çama tekrardan dönmüstüm ısrar etmiyecektim rm kücüklügünden iyi tanıyordum bir dedigi şeyle asla ikinci dedigi şey farklı olmıyordu  ,eve geldigimizde iceri girdim ama kimse yoktu  çamdan rm baktıgımda o da geri gidiyordu  ama bana arabayı park edecegini söylemişti  simdi nereye gidiyordu teker teker bütün hepsini aramıstım ama kimse cevap vermemişti   neler oluyordu

~°~°~°

Gözlerimi araladıgımda  bana sarılarak yanımda uyuyan bir bedenle karsılaştım onu tanımak icin gözlerimi acmama bile gerek yoktu bu jungkookun  kokusuydu çalan alarımla  birlilte ödüm kopmüş yataktan ani bir sıçrayış gerçekleştirmiştim jungkook hafif gülümsemiş sırtımdaki. Tişörten cekerek yanına geri uzanmamı sağlamıştı yanagına bir öpücuk bırakmiştım öptügüm esnada gözlerini acmiş gözlerimin icine  bakıyordu  jungkookun  öyle bakması beni utandırmıştı jungkook  sırtımı dönmüş kırgın oldugumu  belli etmek  istemiştim  beklemedigim bir hareketle arkamdan  sarıldı ve  belimden kavradı