Katil +18

36

{KİTAP}

yanına oturdum kitabı okumak icin biraz daha yaklaştım  ve kafamı omzuna koydum rm e ayaklarımız birbirine degmişti

"sıkıldıgın zaman söyle " olumlu anlamda başımı salladım ve bilgisayara biraz daha yaklaştım

" kaçıncı bölümdesin?" rm baktigimda birbirimize cok yakın olduğumuzu farkettim aramızda nefes alacak kadar bile boşluk yoktu

" ben sonunçu bölümdeyim" titrek bir sesle geriye doğru cekildi

"ahh..ciddenmi" tekrardan kafamı omxuna koyarak kitaba baktım "şimdi bir şey okusam anlamam öyle dimi"

"evet ama hoşuna giderse  baştan acarım"gülümseyerek kitabın ilk hecellerini okumaya başladım

RM OKUDUGU KİTAPTAN ÖN YAZI:

.....kız son bir gücüyle doğruldu nefesi zor alıyordu kalktı yerden tekrardan kocaman ormanın icinde hapis olmuştu sırtındaki bıcakların izleri duruyor 1 agactan tutundu ve ilerledi bedenindeki yaralar umrunda degildi sadece ilerledi ormanın derinliklerine girdi etrafı inceledi gözlerindeki korku ve ihanetle dolmuş etrafa bakışlarını sundu gögüsündeki 40 parçaya bölünmüş kalbi hızlı carpıyordu nefesini düzenlemeye çalıştı vücudunu hisetmiyor her yeri uyuşmuştu derin bir nefes aldı kuruyan dudaklarını yaladı ve son bir kez daha adım attı soguk ve kahverengi topraga arkasından gelen sesler onun her ne yapması gereken şeyi hızlı yapması gerekliydigini uyarıyordu !! hızlandı koşar adımlarla ilerledi kaçıyordu kalbi ve bedeni  sevdigi cocuktan kacıyordu mutlulugundan nefes alan her şeyden kacıyordu bir kez daha derin bir nefes aldı nereye giddecegini şaşırmiştım o sevdigi çocuktu nefes nefese kalmış agacın yanında kıza bakıyordu

Nefes alış verisinin arasında "yapma neden benden kaçıyorsun " diyebildi nefesini kontrol ettiginde kıza yalvarırcasına bagırıyor kız sesizligini koruyordu kızın bedeninde tek hareket eden şey rüzgarda dalgalanan saçlarıydı gözlerini gözlerine kitlenmiş sadece susuyordu cocuk "bu yaptıgının doğru olmadıgını" söyliyordu kıza belkide yüzbinlerce söylemişti bu kelimeyi sözcukler rüzgarla buluşuyor havada kaybolmuştu oglan kıza yaklaştı

"Vampir oldugumu biliyorsun ve benden kaçamıyacagınıda biliyorsun neden bize acı cektiriyorsun?"

Kız sadece uzaklaştı geri geri adım attı kız ayagı boşluga geldi kendini kilometrelerce yukardan dağlık alana bıraktı

RM" DEN

" bitti ama neden bu kadar hüzünlü olmak zorundaydı hem kız neden sonunda kendini öldürdüki alna.....alna !

Neden bu kadar sesizdi kafamı kaldırdıp ve Yanıma döndügümde omzumda uyuya kaldıgını fark ettim o sırada iceri jungkook girdi ne isi vardiki her neyse

"rm gönderdigim filaş bellek yanlişmış da" kafasını kaldırdı ve baktı bizi gördügünde bir anlık dona kaldı  "ne yapıyorsunuz "

Jungkook bizi bu halde gördügünde sinirden ellerini sıkmış tı onun alnayı sevdigini hepimiz biliyorduk ama o beni cok yanlis anlamıştı dizimdeki leptopu masanın üzerine koydum kalkacagım an alna boynumu elliyle sarmış yataga uzanmıştı jungkook a döndügümde yumrukları dahada çok sıkmıştı

"şuanda mantikli bir aciklama bekliyorum cünkü öfkemi kontrol edebildigim sin dakikalar" şuanda o kadar yanliş anlaşılmıştimki hemde bu halde

"kitap okuyorduk uyuya kaldı jungkook ne var bunda sacma sapan dusunme alna benim kardeşim" dudaklarimı yalıyarak kendimi biraz yukarı cektim ve alnanın ellerini allarak yastıgın üzerini bıraktım ve yataktan kalktım

"alnayı kendi yatagın götür" jungkook uzun bir süre bana bakındı ve daha sonra yatagımdan alnayı alarak  jungkook kendi yatagına alnayı bıraktı ve üstünü örtü  bende flası aldıktan sonra kendi odama geldim ve yataga uzandın o gerçekten çok sevimli ve güzel bir kızdı alnanın yanındayken kendimi mutlu hisediyordum ama bunu yapmam çok şacmaydı alna jungkooku seviyor ve jungkookdae onu gün gectik çe üst komutatan alnayı ortadan kaldırmamız icin emirler geliyor du bu emirler beni dahilinde herkesin canını sıkıyordu artık sirketlere gitmiyor seçici davranıyorduk silah mühümat işleri sıkışmaya başlamıştı nerdeyse çogu işe yetişemiyorduk yatagıma tamamen uzandım yastıgıma kafamı gömdügümde çok güzel kokan bir koku yayılmıştı burnuma en son alna koymuştu kafasını buraya "şampuanının kokusu çok güzelmiş" diye mırıldandım ve yastıga sarılarak az da olsa dinlenmek icin gözlerimi kapatım kendime söz geciremiyordum

ALNA "DAN

Gözlerimi actigimda boynumdaki ellerle irkindim gözlerimi bir kaç kez acip kapadım ama bu gördügüm manzara engel olmadı hızlıca yattıgım yerden kalktım

" ben buraya nasıl geldim en son rm yanındaydım?" sorduğum soruya karşılık olarak sert bir ses tonuyla cebap verdi

"ama simdi benim yanimdasın yat" Kolumdan çekiştirerek yataga geri çekmişti kolum vücüduna degmiş ve vudunun ciplak oldugunu hisetmiştim geri yatakla sırtım buluştugunda kolarını bellime atmış sarılmıştı kahretsin kalbim cok hızlı atmaya başladı yine ne yapacaktım ben teni cok sıcaktı ve vücudum yanmaya başlıyordu

suanda sacma sapan bir soru soruyordum "saat ka-ç?"

Jungkook yüzünü boynuma dogrü yaklaştırdı ve burnunu boynuma degdirdi o anlık kendi yutmugumu bile yutamamıştım

içten gelen sesi beni itatkar ederken kendimi yataga bastırdım "saat akşamın onbiri"

saskinca gözleeimi yumdum"neden bu kadar erken uyuyorsun!"

tekrardan aynı ses tonuyla biynuma dahada çok sokuldu "gece yarısı birde  geri uyanacagım biraz uykumu yatıştırmalıyım "

"o zaman ben kalkmalıyım!, daha rahat dinlen" Dahada çok ellerini üstümde  bastırmış sarılmıştı

titrek bir ses tonuyla gözlerimi araladım "neden izin vermiyorsun kalkmama jungkook "

Hiç bir şey söylemeden  burnunu boynuma degdiriyor nefesimi icimde hisediyordum ne yapmaya calişıyordu bilmiyordum bu hoşuma gidiyordu ellerimi elinin üstüne yerleştirdim ve baş parmagımla elinin üstünü okşadım yumuşacık dudaklarını boynuma bastırdıgında vücüdum a kücük bir titreme geldi ne yapamayacagını bilemeyen kalbimde kelebekler ucuşuyordu boynuma bırkatıgı islak öpücüleri beni benden alıyordu ama bu çok yanlıştı bunu daha fazla sürdüremezdim kalkmaya bir kez daha yeltendigigimde yine aynı şekilde vücuduma baskı uygulamış ve kalkmamı engelemişti

>>>><<<<

Sevgiler saygılar bu admin öldümü diyenlere selam olsun 🙏😝😝😝 bu bölümü nasıl buldunuz bu arada arkadaar çok uzgunum yazım kuralları icin 😳😳👍