Katil +18

50

{ACILI GÜNLER}

gözleri gözlerime tekrar kenetlenmişti ellerimden tutu ve baş parmagıyla ellerimin ustunu okşadı

"hiç...sadeçe sordum! Bir şey saklamıyorum ciden"

Dudaklarından çikan kelimeler ve gözlerinin anlatmak istedigi tamamen zıttı gibiydi ama jk çok üzgündü daha fazla ısrar etmedim galiba moreli nasıl düzeltecegimi biliyordum ellerimi çenesine yerleştirdim 

" sana bu sabah istedigini verebilirim  ..tabi istersen !"Jk bana döndü ve ellerini çeneme yerleştirdi

" buna eminmisin ?" merakla bana sordu

Emin bir sesle "eminim.!"

Jk dudaklarını dudaklarıma yaklaştırdıgı esnada kapının çalmasıyla  birbirimizden ayrılmiştık

"bu kim?" dedi mefret dolu sesle "bilmem? Jungkook kapıya yöneleldj gelen sugaydı

" jungkook silah alımı gidicez  hazırlan ...alna senide rm yanına çagırıyor önemli  bir şey diyecekmiş!"

Kapıya yöneldigimde jungkook  kolumdan tutu ve geriye çekti

" suga rm hyung neden alna nin yanında bu kadar görmeye başladı amacı nedir  . Ne diyecekmiş" suga saskinca jungkooma baktı

"ne biliyim oğlum adam akılı konuş,neden rm den endişeleniyorsun rm alnanın abisi gibi  ve  dahada önemlisi hızlı ol hadi !"

Jungkook  suganın omzunu omzuna vuraraktan  odadan çikti suga derin hir nefes aldı ve kendi odasına girdi ne olmuştu simdi bunlara

  sesizce odadan ciktim  ve  rm yanına gittim
Kapının kulpuna dokundum kulpa  basıp basmama konusunda   teretütde kalsamda. İçeri girdigimde koltukta  kitap okuyan bir rm le karşilaştım  kitabın sayfasını hafif katladı ve masanın üzerine bıraktı  sesizce koltuğa oturdum  ve bu sesizligi bozmak için  aklımda olan soruları sordum .

"benimle konuşmak istedigin o şey nedir ?"
Rm derin bir nefes aldı ve karşımdaki koltuga oturdu

"hiçbirşey,sadeçe sana artık bir gerçegi söylemek  istiyorum ve karar vermeni istiyorum!

Sonunda  benden saklanan o sırı  ögreneçektim belki bu sır beni mutlu edeçek belkide hayatım boyunça hiç unutamıyaçağım kalbimde bir yara açacaktı koltukta biraz daha rm e yaklaştım rm ise gerilmiş boğazını temizlemişti  söyliyecegi şey sanki boğazına takılmiş gibiydi kekeliyip duruyordu

" senin babanın katili?"

Benim babamın katilini biliyordu  peki neden söylememişti bu zamana kadar sakince dinlemeye calidamda rm sanki söyliyemiyordu
kravatını genişletmiş ve koltukta dikleşmişti

"babanı  öldüren kişi.. Jungkookun babası ve jungkook un babasını öldüren  kişi ise lucas  jungkookda seni öldürmesi gerekti işler tam tersine gitti ..ahh çok karışık alna ben bile anlamasken sana  anlatmak istedigim  şey , anlıyacagın lucas senin başina bir şey geleçek diye korkuyor--"

Rm söyledigi çumlelerle beynim durmuştu ne diyordu bu yalan  hayır rm yalan konuşuyordu  ama neden  rm söyledigi cümleler beynimde yankılanıyordu bu kadarı kaldıramazdım sevdigim çocukla ailemin düşman olmasını evet her şeyi atlatmiştim bir şekilde ama bunu nasıl atlataçaktım gözlerimden istem dısi yaslar akmaya başlamıştı hızlıca ayaga kalktım ve bir adim atmak isterken rm kolumdan tut ve kendine cekti  kolumu rm den kurtariyim derken dengemi kaybettim ve duvara kafamı vurdum saniyesinde herşey bulaniklasmaya başladi tek hisetigim boynumdan asagi bir sıvını akmasıydı

~°'°'°~

Gözlerimi araladıgımda hiç tanımadıgım bir yatakta uyuyordum kolumdaki ve başimdkai ağrıyı hisetigim an koluma baktım serum 'mu neden serum takmişlardıki  nerdeydim ben  yataktan kalkerken seromu çikartım başımın dönsede yataktan  kalkmayı başardım   ve odanın çikişı oldugunu sandıgım  kapıya yöneldim kapıyı açtıgımda dışarıdakı bekliyen 2 koruma bana doğru egildi 

"buyrun efendim aşagıda sizi bekliyorlar "
K

orumaya döndüm ve baştan aşagıya süzdüm yüzüme bile dahi bakmıyorlardı işlerini çok cidiye alıyorlardı

"burası neresi!"

Saskinca koruma bana bakti "efendim bize sadece sizi aşagıya götürmemizi emredildi buyrun "

Anlaşıldı kendim gidip görecektim koruma evin icinde yolu gösterirken ben sadece arkasından takip ediyordum  açık salona indigimde büyük bir kahvaltı masası kurulmuştu koruma önümdeki sandalyeyi çekti  "buyrun efendim"

Nezaketlw korumanin yüzüne baktom "teşekürler ben halederim "

Sandalyeyi korumanın elinden kurtarıp sandalyeye oturdum ve etrafı inçelemeye başladım zilin çalmasıyla bakışlarım kapıya odaklanmiştım jungkookun  gelmesini bekliyordum   ama içeri giren lucas tı içeri girer girmez yanıma gelmiş ve karşımdaki masaya oturmuştu

"günaydın kardeşim" yüzümdeki gülümseme düşerken " ben buraya nasıl geldim kim getirdi beni buraya lucas"o bana göre gayet sakindi

"arkadaşların !,getirdi "  bu nasıl bir şakaydı

"neden ?" elindeki catali zeytine batırdi

"afiyet olsun kardeşim simdi yemegini ye sonra çalışma odama çikalım son bir şeyler söylem  gerek  Başımla onaylamıs bana hazırlanmiş kahvaltı tabagına yönelmiştim

    Masadan  ilk kalkan lucas olmuştu  lucasın kalktıgını gördügüm an bende masadan kalktım ve lucasın peşinden çalışma odam dedigi yere girdik lucas  çalışma odasındaki koltuğa  oturdu  ve karşısına oturmam için eliyle işaret etti koltuga oturdum ve lucasa döndüm

"kahretsin artık anlayamıyorum  neler dönüyor ben hiçmi mutlu olamıyacagım 1 senede hayatım çehenleme   döndü bak lucas daha fazla sırı kaldırabilecegimi sanmıyorum  lütven bu sonunçu sır de bana lütven" evet şunda tamda isyan ediyordum  Lucas oturdugu koltuktan kalktı ve yanımdaki koltuga oturdu

>>>.<<<

Evet evet tamam bu çok açımasız pekala galiba kitabın  sonunu  mutlu son yapaçağım😊😓🔪😨🔫