Katil +18

38

{GERÇEKTEN}

"evet bu evdeyim ama leedo nun yanina asla gitmem bana actigi yaralar bir çogunun izi duruyor hale eger beni leedonun yanına götürmeyi düsünüyorsan  asla gelmem bana ba--" Cümlemi tamamlamadan sarılmıştı

Boynuma düşen göz yaşı ile  icimde buz gibi bir ürperti yayılmıştı kücük kücük hırıltılar duyuyordum bagıra bagıra aglamak icin kendini zor  tutuyordu miho yu iki yıldırki  taniyordum hic bu halde görmemiştim onunla bedenlerimizi ayırdıgımda ellerimi çenesine uzatım ve yanagını okşamdım göz yaşlarını sildim sesimi ben bile zor duyarken olanarı anlama çalışıyordum

"neyin var miho?,lütfen anlat bana" Miho cevap vermiyor sadece agliyordu o nu bu halde görmek beni daha fazla üzüyordu  parmaklarını bilegim gecirdi ve çekiştirerek mervivenlerde yukarı çıkartı beni  ve jungkookun odasının kapısına geldigimizde  kapıyı actı ve bilegimi bıraktı iceri girmemi işaret etti soru sormuyordum sorsamda zaten cevaplamıyordu  iceri girdigimizde kapıyı  kapatı ve bana baktı

"gerceklerimi duymak istiyorsun" Elleri cenem gitmişti hafif geriledim

"evet !" dedigim cumleden pişman olacagımı biliyordum

"pekala ... Ben nerden başlıyacagımı bilmiyorum ama bildigim tek şey Jungkook ağbimin seni seviyor olması  seni hayata tutmaya çalısan tek kişi ve seni hep korumaya calişana tek kişi ve en büyük sorun leedo abim seni öldürmek istiyor cünku bizim başımıza bir şey geleceginde korkuyor bizi kaybetmekten korkuyor  cünku sonunmuzun annem ve babam gibi olacagından korkuyor ben" Gözlerini gözlerimden çekmişti

"alna ben bende seni seviyorum "cumlesini tamamladan kücük bir gülümseme attım

"bende seni sevi--"benim çumlemi bölen miho şaşkınca ona bakmamı sagladı.

"anlamıyorsun beni! Daha öncede bahcede söyledigim gibi  sana aşıgım, benim sana hisettigim sevgiyle senin bana hisettigin sevgi aynı değil, biliyorum herşey eskisi gibi olmıyacak ama bu gerçegin icimi kemirmesinden bıktım artık"kısa bir sure sustu

"bende... bende" kendini göstererek " doğrusu şuki kısa süre önce seni öldürmek icin görevlendirildim ama yapamadım , yapamadım işte her seferinde seni öldürmeye kalksam başka biri ölüyordu buna  kader izin vermiyordu  günden güne sana aşık oluyordum ve sonunda sana asik oldugumu duyuldugumda ,  üst mafyalar beni görevden aldı ve başka bir mafyayı göreve atadılar bu kişi abim jungkook du  ve bu görevi ona verdiler cünkü mafyaların icinde en acımasızıydı , onu bile yumuşatın ve  sen sonunda sana aşık oldu bu yüzden görevi leedo abime verildi ve tamda tahmin edildigi gibi görev için seni öldürmek istedi ama jungkook seni korudu butun mafya cetesine ve en önemlisi kurallara karşı çıktı , ben hiç bir şey yapamadım cunku daha bir caylağım ve işte bu yüzden  o seni benden daha çok hak ediyor  en güvenir yer jungkook abimin yanı"

Kafayı yemek üzereydim neden ama neden ben beni neden öldürmek isyiyorlardı 2 senedirki arkadaşım sandıgım adam bana pilotonik aşıktı daha öncede söylemişti ama dalga gectigini sanıyordum ve leedo beni sevmiyor jungkook ise beni koruyordu  miho daha derin anlatıkca cıldıracaktım ellerimi saclarımın arasına götürdüm

"Neden ben ne yaptım size neden ama neden"Miho bileklerimden tutmuş bana bakıyordu

"cünkü intikam almak istiyorlar asıl suclu olan sen degilsin seni kurban vermeye calisiyorlar alna cünkü ağbin lucas seni arıyor !" Cebindeki telefonu çıkartı ve bir tane adamın fotografını gösteriyordu  Mihonun söyledigi sözlerle ona bakmıştım gözlerim dolmuş yüzümde alaycı  bir sırıtma yer almıştı

"benim abim yokk! Öyle birini tanımıyorum bile" fotograftaki kisiyi incellerkenn bilegindeki bileklik detayı dikkatimi cekmisti cünkü bendede aynı bileklikten vardı

"Hiçbirşeyden haberin dahi yok lucas diye bir ağbin var ve bir şey daha babanın neden öldügünü biliyormusun"

" Babamı nerden tanıyorsun babam sıradan bir işci ,inşaat kazası arkasından yanlışlıkla biri itmiş o da caliştıgi metrelerce yukseklikten aşagı düşmüş  benim bildigim bu kadar ,sen ne söylemeye calişiyorsun simdi" Miho güldü ve  yüzüme baktı

"sence biz mafyalar seni nerden tanıyoruz biraz düşün istersen alna bak bir kaç gercgi duyman aci verici olavak canını yakaçak ama senin baban gizli mafyaydı hemde en buyuk gizli mafya cetelerinden biriydi ve  bir tane ağbin var adı lucas annen sen yedi yaşındayken  ölmüş   geçmisini senden daha iyi biliyorum  alna seni taniyorum  ,cünkü seni öldürmeden önce  kurbanın kayıt listen ezberletilir" Gözlerimi kapatım yalan konuşuyordu öyle bir şey yoktu   ellerimi kulaklarıma kapatım "yalan yalan benim babam mafya degildi" miho bileklerimden tekrar tutu  ellerimi cekti

"O zaman babanın adı kim lemin yun  oldugunu nasıl biliyorum  ve senin tam anlamıyla sakladıgın yun  ismini peki buna ne diyeceksin kim alna yun" gözlerim kocaman olmuştu gerçek ismimi tamamen bilmesi imkansizdı

"Daha fazla yalan söyleme ,pekala tek bir soru soracagım  benim babam inşahatwn düşmediyse  o zaman nasıl öldü  ,yoksa hala hayatamı?" yüzümde acan gülücuklerin solmasi uzun sürmedi

"o nu biri öldürdu" kısa süre dona kalmıştım miho num yuzune bakmiştim

"KİM" saskinliktan dudaklarimin arasindan cikan tek cumlelerdi ,kısa bir süre  yüzüme baktıktan hemen sonrs gözlerini gözlerimden çekti ve ellerimi ellerininin üzerinden  yavaşca kaldırdıktan sonra ellerini kıracakmış gibi büktü ve  dudagını ısırdı

"bunu" tekrarda.  Dudagını ısırdı "bunu sana abim söylesin ,ben söyliyemem

"ne"

Hiç bir şey söylemeden cikip gitmişti bu olanlara bunyem dayandırmıyordu kafama büyük bir agrı girmiştı bedenim kaşılmıs vücudum titriyordu  bir adım geriledim ayakta duramıyordum  düsmemek icin koltugun kösesine yaslanmıştım neler oldugu anlamıyordum koltuga kendimi bıraktım  bacaklarımı kendime dogru cektim  ellerimi saclarımın diplerine daldırmiş ardından kulaklarıma indirdim kafamın icinde"senin baban mafya "" senin baban mafya""abin lucas seni arıyor" deliriyordum galiba koltukta gözlerimi kapatım herşey çok hızlı gelişmişti o kadar yıl hep yalan  şeyler duymuştum hayatım yalan üzerine kuruluydu hayatım yalansa ben kimdim  telefonuma gelen cagri hic umursamadan   kendi kendimle konuşuyordum gözlerimden akan yaşlar daha da coğalmıştı  nefes nefese kalmıştım  aglamaktan ellimle telefona saate bakmak icin actigimda 14 kez hwon  aradıgı gördüm su an saat 2:28 di onların ülkesinde saat (sabah)10:43 olması lazımdı  şu an arıyip arama arası da kalmiştım telefonumu bırakip dizlerimin üstüne başımı gömdüm

>>>><<<<

Kaçıncı bölümde final vermeliyim  hic bilmiyorum